Dat wij nooit vergeten

Het gebeurt niet zo vaak, maar heel af en toe komt er zowaar iets zinnigs uit de mond van de huidige groep ministers. Zie hier de uitspraken vandaag van minister Plasterk, die wil dat we de Tweede Wereldoorlog - en diens slachtoffers - blijven herdenken. Ja, ook als er generaties komen die er verder vanaf staan:

Zo is het maar net. Als Nederlanders hebben we de plicht om de lessen van de Tweede Wereldoorlog door te geven aan jongere generaties. We mogen als volk nooit vergeten wat er toen gebeurd is, wie er allemaal vermoord zijn, en hoe het zo ver heeft kunnen komen. 

De Tweede Wereldoorlog heeft aan miljoenen mensen het leven gekost, waarvan veel uit Nederland afkomstig. Denk daarbij aan verzetsmensen, gewone arbeiders, homoseksuelen, gelovigen, communisten, liberalen en natuurlijk eerst en vooral Nederlandse joden. Waar er voor de oorlog nog 140.000 Nederlandse joden waren, waren dat erna nog maar 30.000 tot 38.000. Ruim 75% van onze joden zijn tijdens de jaren 40-45 over de kling gejaagd door de nazi's die zich tot doel hadden gesteld om de wereld - of in ieder geval Europa - 'judenfrei' te maken.

Vele tienduizenden joden werden vanuit Nederland naar concentratiekampen elders gestuurd. Daar werden moeders en jonge kinderen meteen gescheiden van de rest, waarna zij vergast werden. De 'gelukkigen' moesten zich vervolgens (bijna) doodwerken voor de nazi's. Zij die zelfs toen het leven niet loslieten werden vervolgens naar de gaskamers gebracht waarna hun lichamen werden verbrand. Het is een vreselijk hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid, maar wel één die we altijd indachtig moeten houden: dit is wat er kan gebeuren als intolerantie, racisme, en een almachtige staat een monsterverbond met elkaar sluiten. 

We zijn het niet alleen schuldig aan de overlevers van die vreselijke praktijken om de Tweede Wereldoorlog blijvend te herdenken, maar ook aan onszelf. Nooit meer kan immers alleen maar 'nooit meer' zijn als we weten wat er gebeurd is en waarom. Als we die lessen eenmaal vergeten kan het op termijn zomaar zo zijn dat er weer een gekke volksmenner langskomt die een hele bevolkingsgroep tot vijand verklaart en het land 'wat-dan-ook-vrij' probeert te maken. Dat kunnen en mogen we niet laten gebeuren.

Vandaag herdenken we hen die geleden hebben onder de nazi's (en anderen die voor Nederland zijn gestorven) en morgen vieren we onze vrijheid. Beide dagen moeten deel blijven uitmaken van de Nederlandse cultuur; opdat wij nooit vergeten en het écht nooit meer laten gebeuren.