Dat moet ons beschermen: verwaarloosde luchtverdedigingsfregatten zijn 'nauwelijks nog inzetbaar'
Vladimir Poetin rolt waarschijnlijk over de grond van het lachen zodra hij dit nieuws meekrijgt.
Onze Defensie is een ramp. Dat moge geen nieuws zijn: na jarenlange bezuinigingen op dát wat onze soevereiniteit zou moeten beschermen, is de staat van onze landmacht, marine en luchtmacht simpelweg om te janken. Hoe erg het daadwerkelijk is, komt zo af en toe naar buiten, bijvoorbeeld als we erachter komen dat militairen niet eens met echte kogels kunnen oefenen, omdat daar geen geld voor is. Of dat nog maar drie van onze tanks inzetbaar zijn. En wat dacht je van de uitrustingen die zo slecht zijn dat militairen zelf maar de portemonnee trekken en wat beters kopen om wél levend terug te komen? En dan heb ik het nog niet eens over de belabberde pensioenen waar veteranen mee opgescheept worden als ze het op één of andere manier tot die leeftijd redden.
Nou, we kunnen weer een schandaal aan dat lijstje toevoegen hoor! Deze keer is de beurt aan de marine en haar luchtverdedigingsfregatten. De vier LCFs - luchtverdedigings- en commandofregatten - die ons land rijk is, zijn bedoeld om onze vloot te beschermen tegen een eventuele luchtaanval door - ik noem maar wat hoor - Russen en aanverwanten. Er is alleen een piekklein probleempje... die marineschuiten werken voor geen meter meer:
De schepen hebben volgens de marinemensen voortdurend problemen op het gebied van voortstuwing, sensoren en wapens. Dat levert soms beperkingen op waardoor een LCF niet sneller kan varen dan 20 knopen. Ook werken belangrijke sensoren, zoals de APAR (Active Phased Array Radar) niet of nauwelijks, en kan een schip door technische mankementen soms niet met een helikopter werken.
Ze zijn dus nauwelijks vooruit te krijgen, en áls ze al de haven uit weten te komen, kunnen ze weinig aanrichten. Saillant detail: dit zouden onze meest moderne en ronduit beste schepen moeten zijn, maar dat valt dus vies tegen in de praktijk. De redenen laten zich wel raden: geldgebrek. Op dit moment is het zó erg dat schepen voorafgaand aan missies bij elkaar langs moeten gaan om bepaalde systemen te lenen van elkaar. Dat in- en uitbouwen van apparatuur kost veel tijd, en is ongetwijfeld niet goed voor de levensduur van die dingen. Lekker dan!
Als het goed is gaat er deze kabinetsperiode eindelijk eens wat meer geld richting de verdediging van ons land, maar helaas is dat niet meteen te voelen: hoewel er alle nieuwe onderdelen aangeschaft worden, duurt het volgens marinewoordvoerders simpelweg even voordat die ook daadwerkelijk gebruikt kunnen worden. En tot die tijd zijn onze schepen dus eigenlijk sitting ducks.
