Dagen na enorme bosbrand zorgt een journalist ervoor dat een man herenigd wordt met zijn beste vriendin in de hele wereld

Het zal je maar overkomen: er breekt een enorme bosbrand uit en je bent niet in staat om terug te gaan naar je huis om je hond te redden.

Je wil graag ingrijpen, maar het kan niet. Het gevolg? Je weet dat je hond er naar alle waarschijnlijkheid niet meer zal zijn als de brand eindelijk uitgewoed is. Je beste maatje - want dat is je hond over het algemeen - zal een gruwelijke dood sterven. En jij kunt er niets aan doen.

Dat is wat Lawrence Ross onlangs overkwam. Deze man uit San Francisco móést weg uit zijn huis omdat er een enorme bosbrand woedde in zijn omgeving. Al met al verwoestte de brand duizenden hectare grond en maar liefst 800 huizen. De brand is ondertussen geblust, maar Ross en zijn buurtgenoten mogen nog niet teruggaan, ook niet onder begeleiding. Het is gewoon te gevaarlijk.

Voor Lawrence is dat absoluut verschrikkelijk. Toen hij vluchtte moest hij namelijk verschillende dieren achterlaten, waaronder paarden en zijn beste vriendin in de hele wereld: zijn hond Thumper, een zwarte labrador van meer dan 30 kilo.

Lawrence zit te wachten om terug te keren; hij is ergens waar het volgens de autoriteiten veilig is. Maar hij maakt zich ernstig zorgen over zijn hond. Toen een journalist van de Associated Press met hem sprak maakte hij dat meteen duidelijk: "Mijn hond, mijn hond," zei Lawrence, is waarschijnlijk dood. En hij kon niet terug om te checken.

Gelukkig krijgen journalisten wél toestemming om naar het getroffen gebied te reizen om zo verslag te kunnen doen van de brand. De journalist, Brian Skoloff, beloofde Lawrence om naar zijn huis te rijden en te kijken of er nog iets te redden viel. Zo niet, dan zou hij Lawrence in ieder geval kunnen vertellen wat er met zijn hond gebeurd was. Op die manier kon Lawrence dit pijnlijke hoofdstuk afsluiten.

Brian legt uit in zijn artikel over dit verhaal:

After about 10 miles of navigating twisting roads and dodging downed power lines, I came to his dirt driveway. It was another quarter-mile to his house. I didn't have a good feeling, thinking of all the homes burned to their foundations and the five days his animals had been alone.

Unbelievably, his home was unscathed, the earth charred all around it where firefighters had beat back the flames. Two horses grazed on hay in the yard. The alpacas stared at me from their pen. Goats scurried about like nothing had happened. But there was no sign of Thumper, Ross' elderly 70-pound Labrador.

En dus begon Brian te roepen:

I walked around clapping and whistling and calling out, "Thumper!? Come on, girl!" Nothing. I feared the worst as I walked the property for another hour, eventually crouching down and putting some crackers in my hand, whistling and calling out Thumper's name.

En toen kwam het grote moment:

Thumper emerged from a crawlspace, covered in ash and soot, darting toward me — her tail wagging, her tongue flopping. She leaped into my lap, licked my face, then rolled over on her back as I rubbed her belly and I cried.

Met andere woorden, de hond was bedekt in as en nog zwarter dan gebruikelijk, maar ze was gezond. Sterker nog, ze was blij om een mens te zien; iemand die voor haar kon zorgen en haar even goed kon knuffelen.

Brian kon zijn geluk niet op. Hij barste in huilen uit en belde Lawrence meteen: "Ik heb je hond gevonden!" zei hij. Lawrence kon het bijna niet geloven... en kon niet wachten tot hij herenigd zou worden met Thumper. Daarom zette Brian de hond meteen in zijn huurauto en reed hij terug naar de plek waar Lawrence op zijn hond wachtte.

Daar aangekomen werden Lawrence en Thumper dan eindelijk met elkaar herenigd. Lawrence was bijzonder blij en dankbaar, maar dat gold zo mogelijk nog meer voor de labrador. Zij kwispelde zo hard dat haar hele lichaam mee bewoog... en ze rende meteen op Lawrence af toen ze haar baasje zag.

Journalist Brian schrijft:

"Voorlopig is Lawrence nog steeds een man zonder huis, die uit zijn auto leeft, maar hij kan in ieder geval relaxt zijn nu hij weet dat zijn huis er nog altijd staat en Thumper hem weer gezelschap houdt."