Staatssecretaris Paul Blokhuis plaatste een tweet waarin hij zijn overleden dochter (18) herdenkt. Voormalig D66-raadslid Peter Mul haalde dit aan om zijn beleid te bekritiseren. Internet explodeerde natuurlijk! Dat meldt het AD. [embed]https://twitter.com/PaulBlokhuis/status/1080022656626446337[/embed]
Een hartstikke lief bericht waar niets anders dan met medeleven en via steunbetuigingen op gereageerd kon worden, behalve Peter Lul Mul. Hij vond het nodig en gepast om met de volgende tweet even compleet het moment onder te schijten en de nagedachtenis te kapen voor een eigen politieke discussie:
[embed]https://twitter.com/PeterMulBF/status/1080119068668116994[/embed]
Meneer meent 'heel diplomatiek' een onderdeel van Blokhuis' beleid te kunnen bekritiseren. Ik weet niet of en op welke wijze hij enige vorm van diplomatie heeft aangeleerd maar een moment van herdenken gebruiken voor kritiek en een politieke discussie lijkt mij alles behalve diplomatiek te noemen!
Natuurlijk roept menigeen Mul op om excuses te maken maar daar geeft hij niet thuis. Lekker warmpjes vanachter een scherm, met een kopje thee, toekijken hoe iedereen over je opmerking struikelt en 's avonds met je vrouw en drie kinderen tv kijken alsof er niets gebeurd is. Wat een kolossale lul.
En dan is het 3 januari, komt hij dan toch bijzinnen na de vele haatreacties op zijn tweet? Hij reageert:
[embed]https://twitter.com/PeterMulBF/status/1080828563484565507[/embed]
De link verwijst naar onderstaande tekst:
Op 1 januari jl. heb ik een reactie gezet onder de tweet van de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport met een referentie naar zijn beleid.
Op die plaats hoorde die reactie niet thuis. Mijn excuses. De inhoud van mijn tweet raakt ook de essentie van mij als ouder, waar ik zie dat landelijk en mondiaal op een deel van de gezondheidszorg in een steeds rapper tempo de keuzevrijheid wordt beperkt, waar er onevenredig veel oog is voor één acteur op het podium en er onevenredig weinig oog is voor de andere acteurs en de decorstukken. Dat baart mij hele grote zorgen.
Dit komt neer op: 'Hey sorry man, maar nog even over dat beleid hè...' Hoe kríjg je het voor elkaar?! Empathie en zelfreflectie zijn deze man totaal niet toebedeeld, wat een totale klaphark.