Column Sid Lukkassen: de moordaanslag op Peter R. de Vries heeft onmiskenbaar een politieke component

Dr. Jan van de Beek zei namelijk al: “Beelden tonen veel meer dan woorden wat er in dit land aan de hand is: Napolitaanse toestanden. Een advocaat is recent koelbloedig voor zijn huis neergeschoten en nu Peter R. de Vries. Het is de taak van de pers om het publiek ‘s-lands toestand te tonen.” Zelfs de discussie over fatsoen en privacy, over het wel of niet publiceren van beelden van het gevallen slachtoffer, blijkt in de kern een politieke discussie.

Allereerst natuurlijk alle sympathie en medeleven naar het slachtoffer en de naasten. Nu een blik op het land waarin we leven. Nederland is een keiharde narcostaat geworden. Te beginnen met wat Van de Beek beschrijft: de moord op advocaat Derk Wiersum. Mocro gangs zien mensen voor de verkeerde aan en maaien ze gewoon om. Gangs van tienerjochies gaan gewapend met machetes over straat en plegen moorden op klaarlichte dag in supermarkten. Dan hebben we het alleen nog over straatschorem en georganiseerde misdaad en niet over de Gökmen Tanissen oftewel jihadistisch tuig.

Los van het persoonlijke respect voor De Vries en dit verschrikkelijke feit, blijft de analyse relevant – helemaal omdat dit de toekomst is. In zijn loopbaan als mediapersoonlijkheid heeft De Vries altijd multiculturalisme, One Worldism en open grenzen beleid verdedigd; in talkshows was hij de eerste om Wilders en andere ‘rechtspopulisten’ de maat te nemen. De onvermijdelijke uitkomst van deze standpunten is een ‘dog eat dog’ wereld – een ‘urban jungle’ waar het recht van de sterkste geldt. Precies zoals FvD-senator Theo Hiddema toelichtte in een talkshow: Nederland zit nu opgescheept met jongeren uit tribale milieus met een lage intelligentie die voor een grijpstuiver en wat status hun wapens gebruiken.

Volgens de media zijn de aangehouden verdachten “een 35-jarige Pool” en “een 21-jarige Rotterdammer”. Opmerkelijk dat RTL de nationaliteit van de Pool wél benoemd en niet van de Rotterdammer. Tekenend was dat op dezelfde dag, media een bericht plaatsten over een 14-jarige jongen en een 43-jarige man, die door een groep ‘hangjongeren’ werd mishandeld waarbij verder ieder signalement ontbrak. Het bericht kreeg nogal wat kritiek te verduren – het volk weet dat het eenzijdig wordt voorgelicht en dat bepaalde informatie vanuit politieke motivaties wordt verzwegen.

De stedelijke gebieden tribaliseren steeds harder door wegkijkpolitiek, en zelfs al waren de daders een Pool en een Rotterdammer, dan nóg speelt dit ook binnen Poolse milieus. Zou die Pool hier überhaupt zijn als we niet onder het juk van de globalisering zouden leven? Hoe je het ook keert, het promoten van open grenzen, het ondermijnen van de Leitkultur en de infiltratie van de rechtspraak door linksig-globalistische NGO’s, plus een mediacultuur van morele pushback tegen iedereen die het gezellige, ordelijke en authentieke Nederland wil herstellen, leidt onherroepelijk tot deze urban jungle. Dat wil zeggen: tot een cultuur waarin makkelijker wordt overgegaan tot moord als middel.

Liquidaties zijn er altijd geweest, maar de prijs die daarvoor betaald wordt, daalt. Veel ‘jongeren’ zijn bereid om anderen voor relatief kleine bedragen om te leggen, met veel risico’s voor omstanders. Naast liquidaties hebben we aanslagen, docenten die worden bedreigd waarbij zelfs hoofden afgehakt worden, ‘jongeren’ die vanuit een groepsverband intimideren, enzovoorts.

De maatschappelijke elites halen lieden binnen uit culturen waar je respect niet verwerft met datgene wat je bereikt maar door het geweld dat je bereid bent te gebruiken. Hierdoor wordt onze maatschappij wreed. De wilden passen zich niet aan aan de gematigden, dus zullen de gematigden zelf mogelijk ook gewelddadiger worden om overeind te blijven. Het ene is, valt te vrezen, het mogelijke logische gevolg van het andere.

Deze analyses overstijgen duidelijk het ‘frame’ van burgerlijk-conservatieve partijen.

Dan nog over de selectieve verontwaardiging aangaande de beelden. Als meer mensen geconfronteerd zouden worden met de gruwelijke daden van moslimterroristen, om een voorbeeld te noemen, zou er veel meer verzet zijn. Het frame ‘religie van de vrede’ zou sneuvelen in de publieke perceptie, en de NPO zou niet wegkomen met promotie voor een toneelstuk over jihadbruiden. Beelden van aanslagen wekken woede op onder de bevolking, die de overheid en media proberen te sussen om hun macht te behouden en het ‘rechtspopulisme’ de wind uit te zeilen te nemen. De morele verontwaardiging is en blijft selectief: jihadbruid Laura H. krijgt een theatershow en haar actrices een uitnodiging voor Op1 – haar slachtoffers mogen echter wegrotten.

Laten we, tot slot, een stap verder denken. Vandaag de dag resteert er nog nét genoeg van het gezellige, empathische Nederland in onze ziel, om medelijden en medeleven te voelen met Peter R. de Vries ongeacht welke politieke standpunten hij eerder heeft uitgedragen. Maar de vraag is hoe dit over anderhalf jaar zal zijn. De tribalisering van de maatschappij gaat momenteel zó hard, dat iedereen die niet meedoet aan de deugpronkcultuur, daarvoor de prijs betaalt in die zin dat je maatschappelijk gemarginaliseerd raakt ongeacht welke kwaliteiten en talenten je verder hebt als mens. Vanuit deze realiteit is het afwachten hoe lang deze wederzijde empathie intact blijft.

Sid Lukkassen is begonnen met een nieuwe fondsenwervingscampagne via BackMe. Steun zijn nieuwe project, dat ook over de ineenstorting van de rechtsstaat gaat, hier.