Column Paul Cliteur: Fidan Ekiz moet de Pim Fortuynprijs weigeren, en de onderscheiding aan Lale Gül laten

'Fidan, over die Fortuynprijs: jij volgend jaar,' vindt hoogleraar Paul Cliteur. Op de negentiende sterfdag van de naamgever van de onderscheiding werden twee genomineerden voor de Pim Fortuynprijs bekendgemaakt. Schrijfster Lale Gül, maar ook presentatrice Fidan Ekiz. Lale moet hem winnen, vindt hij.

Schrijfster Lale Gül (24) en tv-presentatrice en columniste Fidan Ekiz (45) zijn genomineerd voor de Pim Fortuyn Prijs, lees ik. Dat heeft jurylid Joost Eerdmans (50) donderdag bekend­gemaakt op de 19e sterfdag van de naamgever van de onderscheiding.

Allebei prima vrouwen natuurlijk, maar toch is het gelijktijdig nomineren van deze twee een fout. Fidan Ekiz is een succesvolle vrouw op een hoogtepunt van haar professionele leven, werkend voor de publieke omroep waar zij – naar ik aanneem – goed verdient. Lale Gül is nog maar net uit huis, zonder financiële middelen en – hopelijk – nu goed verdienend aan haar succesvolle boek. Dat geld zal ze nodig hebben, want Gül, geboren in Nederland, plukt nu de wrange vruchten van het halfslachtige Nederlandse integratiebeleid. Halfslachtig wil zeggen: met de mond schone ambities belijden maar terugschrikken voor de consequenties.

De ouders van Lale kunnen in Nederland wonen, een premodern wereldbeeld koesteren met achterlijke opvattingen over de plaats van de vrouw en dat vraagt nu zijn tol. Alleen al dat men nu aanslaat op het woord “achterlijk” (en ja, dat doe ik bewust!) is een illustratie van het probleem. “Oh, foei, achterlijk – dat mag je niet zeggen”, roepen de schijnheiligen in koor. En elke maatregel om de premodernen “bij de tijd” te krijgen wordt als “in strijd met de rechtsstaat” of met een ander excuus van tafel geveegd. En zo kan het gebeuren dat een meisje met migratieachtergrond geen Nederlands meisje kan worden. Haar hele leven lang niet. Geboren in Nederland, maar toch cultureel in Turkije gebleven.

Ayaan Hirsi Ali is al langs geweest in dit schijnheilige landje en nu is daar Lale Gül. Er zullen nog heel wat van die vrouwen moeten komen. En dat is wreed en wrang.

Natuurlijk had Nederland al 20 jaar geleden moeten gaan doen aan 'opvang in de eigen regio.' Dat wil zeggen: de opvang van Ayaan en nu Lale, hier in eigen land. Met een eigen huis en een eigen politieagent voor de deur. Maar omdat Nederland dat niet doet, is Lale aangewezen op 'crowd-funding.' Die vindt nu plaats onder leiding van Uitgeverij Prometheus en u kunt meedoen door haar boek te kopen.

En Fidan, ik zou me gewoon even terugtrekken. Je bent een fantastische meid, maar voor jou is die prijs nu niet zo van belang. Jij volgend jaar.