Column Ozair Hamid: Jesse Klavers omkopingspoging van jongeren is gevaarlijk

Alleen vertaalt populistische politiek zich over het algemeen in matig bestuur. Zo zitten er nog tal van haken en ogen aan het voorstel, die door GroenLinks worden weggewuifd zonder een legitieme redenering. Wanneer men terecht adresseert dat jongeren, een groep die louter gericht is op korte termijn voldoening, het geld op een niet-verstandige wijze zou spenderen, reageert Klaver als volgt: “We hebben daar (dat jongeren het geld op een verantwoorde wijze besteden) vertrouwen in.”

Het toont de roze realiteit aan waarvan de partij uitgaat bij het uitwerken van beleidsvoorstellen. Maar het idee an sich is in principe niet zozeer het slechtste element van het plan; de financiering is problematischer. In plaats van het gebruik maken van het voordelige monetaire beleid op dit moment, wil GroenLinks de benodigde 2,2 miljard opbrengen door vermogenden – succesvolle Nederlanders – nog meer te belasten.

Ten eerste is deze behoefte zo vervullen immoreel, omdat het een precedent creëert om niet-nuttige zaken te financieren door een nog grotere inbreuk te maken op het fundamentele recht op eigendom. Immers, de vruchten van andermans arbeid wordt geplukt, om een niet-noodzakelijke wens in vervulling te brengen. Daarnaast zijn er andere groepen in de samenleving, die in tegenstelling tot jongeren veel moeilijker hun financiële situatie kunnen bijsturen, die meer gebaat zijn bij lastenverlichting dan jongeren – zoals oudere werknemers die door de coronapandemie zonder werk zitten. Verdienen zulke mensen niet eerder steun dan een paar jonge werknemers die nog een heel leven voor zich hebben?

Tot slot is ook de uitwerking economisch onverstandig; vermogende Nederlanders creëren werkgelegenheid, zorgen voor een hogere arbeidsproductiviteit en economische groei, die ten goede komt aan de middenklasse.

Desalniettemin is het streven van de progressieven nobel. Een meritocratische samenleving – wat overigens voortvloeit uit het liberalisme – is een mooi en goed streven, maar de kosten om deze samenlevingsvorm te bereiken zijn te hoog. Schenk- en erfbelastingen van 100% zouden moeten worden geheven om zo dit doel te bereiken, en dan is niet eens een volledige afschaffing van particulier onderwijs besproken. En ondanks deze torenhoge kosten die verbonden zijn aan zo’n maatschappij, blijft GroenLinks hameren op volledige kansengelijkheid. Het toont de kinderlijke filosofie aan van de partij. De realiteit is ondergeschikt aan het idee.

Om van dit imago af te komen, zou Klaver er goed aan doen om zich te focussen op echte issues die relevant zijn voor de milieupartij, zoals het gebrek aan schone natuur in ons kleine land. Pas dan zou Jesse Klaver op legitieme wijze de stem van de jeugd kunnen krijgen.