Column Ozair Hamid: Diversiteitsprijs van NOS toont discriminatie jegens blanken aan

Een instituut dat beslissingen maakt op basis van irrelevante kenmerken, zoals iemands etnische achtergrond, doet mij al snel denken aan fascistische samenlevingen. Niets bleek echter minder waar, want de NOS blijkt hier ook schuldig aan te zijn. Wanneer een werknemer een ‘diverse’ bron gebruikte, zou de desbetreffende persoon kans maken op een zogeheten “divibokaal”.

NOS-hoofdredacteur Marcel Gelauff reageerde gisteren op de onthulling: “Je probeert verhalen en nieuws te maken voor en door iedereen. Journalistiek moet de samenleving in de breedte representeren.” De uitleg van de grootste desinformatieverspreider van Nederland is echter vreemd, omdat het veronderstelt dat nieuws alleen begrepen kan worden wanneer het de samenleving afspiegelt. Dit is simpelweg incorrect. Veruit de meeste Nederlanders kijken het NOS Journaal zonder zich af te vragen of er genoeg mensen met een migratieachtergrond aan het woord komen.

Verder impliceert de hoofdredacteur van de NOS, door het woord ‘moet’ te gebruiken, dat een diverse nieuwspresentatie een ethische norm is. Volgens de Nederlandse Vereniging van Journalisten is dat echter niet het geval.

Dat de NOS hier een fout maakte is dus evident, maar waar men in de media het nauwelijks over heeft, is de regressieve trend die hierdoor wordt gezet. Blijkbaar zijn mensen met een migratieachtergrond, volgens de publieke omroep, te dom om op eigen kracht aan het woord te komen. Dit is een grove belediging die wordt geuit richting meer dan 4 miljoen Nederlanders.

Maar daar blijft het niet bij. De NOS laat hiermee het journalistieke talent van tientallen liggen omdat zij blank zijn, hetgeen iets is waar zij niet voor hebben kunnen kiezen. Is er dan sprake van discriminatie? Discriminatie is het ongelijk behandelen of achterstellen van een bepaalde groep mensen. De NOS behandelt blanke bronnen op een ongelijke manier, dus geconcludeerd kan worden dat de NOS inderdaad discrimineert.

De volgende vraag is de wenselijkheid van zulke praktijken in een open en tolerante samenleving.

In een land, wat de facto – naast Frankrijk en het VK - de bakermat van het liberale gedachtegoed is, zou dit niet moeten kunnen. Het uiten van onze individualiteit, en het achterwege laten van het reduceren tot ras is iets waar we trots op mogen en moeten zijn.

Laten we die geschiedenis voortzetten opdat het de toekomst zal zijn.