Column Ozair Hamid – De doorbraak of ondergang van Thierry Baudet

2019 was een hectisch jaar; een jaar met persoonlijke aanvallen, overhaaste generalisaties en exorbitante speeches. Twaalf maanden waarin Verlichte denkers werden gebruikt om een politieke visie uit te zetten, terwijl er ook een irrationele aversie ontstond tegen diezelfde visie.

Het nieuwe jaar brak aan; FVD steeg exponentieel in de peilingen en niets leek fout te kunnen gaan, totdat Henk Otten in een interview met D66-blad NRC openlijk -overigens valide- kritiek op Baudet uitte. De FVD-leider zou minder moeten ‘flirten’ met extreemrechts en het succes meer moeten delen met de nieuwe FVD-afgevaardigden in de provincies. Het resultaat was een – van beiden kanten - amateuristische politieke impasse, waarbij er totaal geen rekening werd gehouden met mogelijke electorale schade.

Uit de daaropvolgende Europese Parlementsverkiezingen volgde vervolgens een teleurstellende verkiezingsuitslag. Volgens Derk Jan Eppink was dit een gevolg van financieel wanbeheer. Baudets’ essay dat drie dagen voor de verkiezingen werd gepubliceerd waarin hij abortus, euthanasie en individualisering bekritiseerde zal hem ongetwijfeld ook niet in dank zijn afgenomen door de kiezer. Hoogstwaarschijnlijk was het teleurstellende resultaat te wijten aan een combinatie van beide factoren.

Het niet associëren van ‘Ich habe es nicht gewußt‘ met de Tweede Wereldoorlog als historicus leverde de jonge conservatief ook niet veel stemmen op. Verder retweette en likete Baudet dubieuze, nativistische individuen op Twitter, terwijl hij toch zo moeten weten dat als volksvertegenwoordiger je verantwoording moet afleggen. Ook over zogeheten twittergedrag.

Ondanks deze misstappen staat Baudet volgens de meest recente peiling van Maurice de Hond op 18 zetels. Niet alleen is de hoge peilingstand iets verwonderlijks, ook de misstappen zelf zijn vreemd. Thierry Baudets’ grootste inspirator, Alexis de Tocqueville, is immers één van de grondleggers van het liberalisme: de stroming van gelijkwaardigheid, individualisme en vrijheid.

Het ‘renaissanceschip’ van FVD kan 2 verschillende koersen varen: zij kan gaan vissen in de electorale vijver van de PVV -waar makkelijk maar weinig stemmen te winnen zijn- of zij kan door een alternatief te zijn voor VVD en CDA grote getalen aan kiezers trekken, om zo politieke invloed af te dwingen in het versplinterde politieke landschap. The choice is yours Thierry. Choose wisely.