Column Jan Roos: Vrouwenvoetbal is zo verschrikkelijk slecht – technisch en strategisch slaat het echt nergens op

Ik was van plan me niet te laten gaan over dit onderwerp. Een onderwerp waar sowieso te veel aandacht voor is en een onderwerp dat veel te vaak besproken wordt. Maar ik kan het niet laten liggen en daar wil ik alvast mijn excuses voor maken. Het onderwerp is het WK vrouwenvoetbal. Nu ben ik een ware liberaal en gun iedereen zijn of haar pleziertje. Dat geldt voor de ambtenaar uit Nibbixwoud, die met een oranje opblaasklomp op de kop in het plaatselijk café de meisjes aanmoedigt, voor de analisten op televisie die steeds herhalen dat het echt beter moet en voor de “leeuwinnen” zelf die vol passie en plezier over het veld rennen.

Maar eerlijk is eerlijk. Ik heb een aantal wedstrijden gezien en het is zo verschrikkelijk slecht. Technisch, tactisch en strategisch slaat het werkelijk helemaal nergens op. Een gemiddeld team zaterdagamateurs met jongens van een jaar of veertien verslaat dit Oranje met dubbele cijfers. Het is gewoon niet om aan te gluren. Een bal aannemen en behoorlijk naar een teamgenoot schieten blijkt gewoon echt te veel gevraagd. En dat op een wereldkampioenschap. Nederland staat in straks de finale. In de voetbalfinale, terwijl je het nauwelijks voetbal kan noemen wat er in dat stadion gebeurt.

Maar zegt de genuanceerde sportkijker dan tegen me: 'Vergelijk het nou niet met mannenvoetbal. Het is gewoon een andere sport joh.' Nou, dat is het niet. Het is gewoon waardeloos voetbal. En dan wordt daar dus serieus over gediscussieerd waarom mannen zoveel meer verdienen met dat balletje trappen. Want dat moet dan opeens wel gelijkgetrokken worden. Want dat is dan weer wel heel erg seksistisch.

Dus als ik het goed begrijp moet ik niets aantrekken van hun onooglijke spel omdat ze vrouw zijn, maar ben ik een seksist als ik het ook geen stuiver waard vindt. En zie daar, alleen de lusten van het gelijkheidsideaal, niet de lasten. Steeds maar weer.