Column Jan Roos: Na vooringenomen Anita Witzier laat ik mij nooit meer gebruiken door de NPO. Bel maar een ander!

Ik was gisteren te gast bij De Reünie, een programma van de KRO-NCRV. Zelf heb ik het nog nooit gezien omdat ik nauwelijks televisie kijk, laat staan dit soort gekeuvel op de Nederlandse Publieke Omroep.

Eigenlijk wilde ik er niet meedoen, maar werd uitgenodigd om mijn klasgenoten van de middelbare school weer te ontmoeten toen ik met mijn vriendin in de auto zat. En zij vond dat ik het juist moest doen om me ook eens van een andere kant te presenteren en haalde me over. Enfin, met lood in de schoenen ging ik dus richting Hilversum. Het was best gezellig om de meeste van de deelnemers weer te zien, maar tijdens de opname was het gelijk weer raak. Zelfs bij dit weinig inhoudelijke niemandalletje.

Toen het hoofdstukje Jan Roos werd behandeld trok presentatrice Anita Witzier een gezicht of ze net in een vers gedraaide honderdrol was gestapt. Na wat negatieve teksten over mij werd er een filmpje ingestart met het bekende fragment bij PowNews waar ik een aantal Kamerleden aanspreek op hun uiterlijk. Dit was een item dat ging over pesten op de werkvloer. Het mooie is dat overal waar ik bij de NPO kom dit stukje steeds weer wordt getoond. Bij Jinek, bij Nieuwsuur, bij Pauw en ga zo maar door. Steeds weer dat stukje van een jaar of vier geleden zonder te vermelden waar het precies over ging. En daarmee doen ze precies wat ze anderen steeds van beschuldigen: selectief knippen en framen.

[caption id="attachment_197233" align="aligncenter" width="640"] Anita Witzier tijdens een aflevering van De Reünie. Bron: Screenshot KRO-NCRV.[/caption]

Geen woord over het best beluisterde nachtradioprogramma van Nederland, Echte Jannen, dat ik presenteerde en schreef. Niets over twee nominaties van de hoogste radioprijzen die ik ooit kreeg. Twee jaar dagelijkse taboedoorbrekende columns op BNR Nieuwsradio werden niet genoemd. En het Oekraïnerefendum, waarbij ik als frontman parlementaire geschiedenis schreef, bleek het bespreken niet waard. Alleen maar weer dat filmpje waar ik toenmalig minister Blok op zijn uiterlijk aansprak. En daarna vroeg Anita, met een blik of ze net gefermenteerde stierenballen had gegeten, of ik vroeger ook zo'n naar mannetje was, dat alleen maar mensen kon pesten. Het algemene antwoord uit mijn klas was dat dat best wel meeviel en dat je erg met mij kon lachen. Maar dat was haar niet negatief genoeg.

Dus zei Witzier heel zuur: “Nou, ik krijg alleen maar negatieve gevoelens bij hem.” Nu kan ik me niet herinneren dat zij bij mij in de klas zat. Dus hoe kan ze toch in hemelsnaam weten hoe ik mij als zestienjarig jongetje gedroeg? Er werd een filmpje ingestart dat ik aan het eten koken was en aan de verslaggever vertel dat ik van het leven houd en heus niet de hele dag boos ben. Na het vertonen ervan kirde Anita dat ze dat nou echt niet achter me had gezocht. Wat was ze verbaasd dat ik elke dag voor mijn kinderen sta te koken. Dat ik een knappe vriendin heb die zegt dat ze mij een lieve man en goede vader vindt. Echt een heel ander beeld had ze zojuist van me gekregen.

Dat ze daar mee bevestigde dat juist zij vooringenomen is, dat juist haar beeld alleen maar negatief is en niets met de werkelijkheid te maken heeft zal er waarschijnlijk nooit ingaan. Maar ik besloot wel om mij nooit meer te laten gebruiken door de NPO. Als ze een Kop van Jut zoeken bellen ze maar een ander.