Column Jan Roos: 'Brussel wijst steeds naar de Russen, maar wij leven zo langzamerhand in de EUSSR!'

Jan Roos maakt de balans op sinds 6 april 2016, toen Nederland massaal 'NEE' stemde in het referendum over het EU-associatieverdrag met Oekraïne: "We zijn een paar jaar verder, alle referenda zijn onmogelijk gemaakt en de vrijheid van internet wordt afgeknepen. En dan maar steeds naar de Russen wijzen, terwijl wij zo langzamerhand in de EUSSR leven."

'De ontmaskering van een twittertrol' was de kop bij de NOS. Groot nieuws, want Nieuwsuur was er achtergekomen dat iemand onzin verkocht op Twitter en niet was wie hij zei dat hij was. Waar slaat dit in hemelsnaam op, dacht ik toen ik het las. Op Twitter stikt het namelijk van dat soort volk: ik word door duizenden trollen gevolgd, meestal met het Engelstalige verzoek of ik zin heb om een potje te copuleren. Profielafbeelding gevuld door een rondborstige meisje. Zou het een item waard zijn voor de NOS als blijkt dat dit verzoek helemaal niet van dat meisje afkomstig is en dat zij helemaal niet een potje wil copuleren? Liever gezegd, dat dat arme kind helemaal niets te maken heeft met dat account? Waarschijnlijk niet, want dat is helemaal geen nieuws. Het is een vervelend onderdeel van Twitter, maar meer ook niet. Dus dat het wel nieuws is dat iemand lulkoek verkoopt met een trollaccount ontging mij volledig.

Totdat niet heel veel later vanuit de EU de oproep werd gedaan om anoniem internetten onmogelijk te maken. Want heel gevaarlijk, of zoiets. De items van het NOS Journaal en Nieuwsuur waren dus niets anders dan een poging om onze geestjes reeds rijp te maken voor het aanstaande verzoek om anonimiteit op te heffen. Schokkend dat met belastinggeld gefinancierde nieuwsorganisaties zich laten lenen voor propagandistische doeleinden vanuit de Europese Unie, me dunkt. Blijkbaar komen de dictaten uit Brussel eerst terecht op de burelen in Hilversum om het nodige kneedwerk te verrichten voordat het totalitaire denken als oplossing wordt verspreid. En allemaal in de zogenaamde strijd tegen nepnieuws uit Rusland.

Die strijd is een rookgordijn om de grip op burgers te vergroten. Niet nepnieuws uit Rusland is het startsein geweest voor deze schending van vrije rechten, maar het Oekraïnereferendum. Ook toen werden wij door de gevestigde orde opeens aan de Russen gelinkt: we zouden steun krijgen van het Kremlin en handlangers van Poetin zijn. Want juist toen zag de bestuurlijke elite het gevaar van internet in. Want zo is dat hele referendum er natuurlijk gekomen.

We zijn een paar jaar verder, alle referenda zijn onmogelijk gemaakt en de vrijheid van internet wordt afgeknepen. En dan maar steeds naar de Russen wijzen, terwijl wij zo langzamerhand in de EUSSR leven.