Christopher Booker: crisis in Brits energiebeleid

Geen categorie22 sep 2010, 20:30
Ik ben in de loop der tijd een grote fan van Christopher Booker geworden. Als het kleine jongetje in het sprookje van Hans Christiaan Andersen blijft hij maar roepen dat de keizer geen kleren aan heeft. Het gaat daarbij dan om het officiële Britse energiebeleid, dat meer dan in andere landen is overgoten met een overvloedige schep duurzaamheidssaus.
In de 'Sunday Telegraph' pakt hij weer breed uit.

Behind the fog of official spin, it becomes ever more obvious that the schemes devised to meet the EU target of generating nearly a third of our energy from renewable sources by 2020 – six times more than at present – are a massive self-delusion. Even though they will cost us hundreds of billions of pounds, paid largely through soaring electricity bills, the energy they produce will be derisory – certainly nowhere near enough to plug the looming 40 per cent shortfall in our supplies, as many of our older power stations are forced to close.

Vervolgens gaat hij in op alle duurzame energieplannetjes die op stapel staan, zoals warmtepompen, zonnepanelen, biomassa, elektrisch aangedreven auto 's, getijdenenergie (inmiddels van de baan) en 'carbon capture'. Dat is allemaal vreselijk duur en zet geen zoden aan de dijk voor de Britse energievoorziening. Maar het vlaggenschip van het Britse energiebeleid is natuurlijk de windenergie.

Daarover schrijft Booker:

The Government’s flagship “renewables” policy is to spend £100 billion on 10,000 onshore and offshore wind turbines, adding to the 3,000 we already have (which are so inefficient that their combined output last year was equivalent to one modest coal-fired plant). Apart from the colossal cost (suppliers must buy electricity from wind at double or treble the price of conventional power, passed on through our energy bills), there is no way that more than a fraction of the 6,000 offshore turbines the Government dreams of could be built by 2020, since this would require erecting two such huge structures every day for 10 years, when installing just one can take weeks. Even so, the more turbines we have, the more we will need new gas-fired power plants to provide back-up for when the wind drops – emitting as much CO2 as the turbines nominally save.

Zijn conclusie:

If all this sounds like pure lunacy, we must recall that two years ago, our MPs voted all but unanimously for the Climate Change Act. This commits Britain, uniquely in the world, to cutting its CO2 emissions by 80 per cent by 2050, at a cost of up to £18 billion a year, or £734 billion in total. This is what our politicians have made the law of the land, although in practice it could only be achieved by closing down virtually all our economy.

Lees verder hier.
Maar er is natuurlijk een groot verschil tussen woorden en daden. Een indicatie daarvan is het feit dat de Britse regering overweegt het budget voor het ministerie voor energie en klimaatverandering te verminderen (met 40%!) en de organisatie over te hevelen naar het ministerie van financiën.
Lees verder hier.
Daar zitten bij uitstek de lieden die op de centjes letten. Zoiets geeft mij een goed gevoel.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten