Bureaucratieen vergaan niet
"A government bureau is the nearest thing to eternal life we'll ever see on this earth."
Deze wijze woorden van de 40ste president van de Verenigde Staten, Ronald Reagan, passen perfect bij het volgende nieuwsitem:
De vis wordt steeds schaarser, maar gelukkig ligt er nog meer in zee: plastic. Eurocommissaris Damanaki (visserij) wil het opvissen van plastic daarom stimuleren met Europees geld. (...) "Sommige vissersboten mogen maar enkele weken per jaar uitvaren", zegt een woordvoerder van Damanaki. "Waarom zouden we ze dan niet inzetten om plastic op te halen?"
Kortom, het nieuwe motto van het Europees visserijbeleid wordt: "Volgt mij na en ik zal u vissers van plastic maken". Het treedt hiermee in de voetsporen van het Europees landbouwbeleid, dat inmiddels ook boeren enorme subsidies uitkeert voor een vaag omschreven doel dat 'landschapsbeheer' heet. Plant een paar bomen op je landerijen en je krijgt een mooie zak geld van Brussel. Met landbouw heeft het niets meer te maken, maar het staat een zichzelf volstrekt overleefd hebbende bureaucratie wel in staat zichzelf opnieuw uit te vinden. Instant reincarnatie, zogezegd, maar dan nog nuttiger dan voorheen. Ze zijn er nu immers niet meer alleen voor ons voedsel, maar ook voor een betere wereld. En wie is er nu tegen een betere wereld? U toch niet, hoop ik?
