Brussel: De droom van de Habsburgse monarchie

Stel nou hè, puur hypothetisch gezien, dat het echt mogelijk zou zijn om in de tijd te reizen en u dus zomaar eventjes een kijkje kan nemen in het dagelijks leven van een paar eeuwen terug, wat zou u doen?

Ikzelf zou denken aan de tijd waarin ons land hoogtijdagen kende als de Republiek der Verenigde Nederlanden. Een vrijgevochten volk dat op een voor die tijd unieke manier van besturen zich ontwikkelde van piepklein muizenlandje tot een gerespecteerde wereldmacht, zo machtig dat Engeland het nodig achtte om diverse protectionistische maatregelen tegen Nederland in het leven te roepen. Ja, dat romantiserende beeld spreekt mij aan. De Republiek, vrijheid en soevereiniteit. En juist dat laatste wordt door de heren politici in Den Haag de laatste jaren vakkundig weggegeven aan de eurofielen in Brussel. En als we dan toch aan het mijmeren zijn over het verleden: ik denk dat Habsburgse vorsten als Filips II stikjaloers zouden zijn op de regenten die vanuit Brussel Europa regeren en alles verdoezelen onder het mom van 'Europese democratie'.

Natuurlijk, er zijn verschillen tussen de Europese Unie en het immense rijk van de Habsburgers. Maar in beide gevallen gaat het om instellingen die niet door het volk gekozen zijn en slechts hun eigen dromen verwezenlijken. Ten tijde van de Habsburgse monarchie ging het volk, evenals anno 2014, gebukt onder economische malaise. De Spaanse kroon stond op het randje van een faillissement en dit werd gedekt door de rijkere gebieden (waaronder de Nederlanden) leeg te zuigen. Het Europa van de zestiende eeuw was ook toen afhankelijk van de handel. De Nederlandse landen kregen te maken met hoge werkloosheid mede door Engelse handelsblokkades opgelegd aan het Habsburgse rijk. De vergelijking is snel gemaakt als u denkt aan het Nederlandse belastinggeld wat door de Europese bewindslieden in 'no time' is overgemaakt naar zwakke broeders als Griekenland, alles om de droom van één Europa in stand te houden. Ook constateren we dat door de vele crises die de eurozone treffen ook landen die voorheen als sterk en gezond bekend stonden verzwakken. Doordat men als één Europese Unie wilt optreden verliezen we de vrijheid om unilateraal, afzonderlijk van andere lidstaten, te opereren op de internationale handelsmarkt. Wat te denken van het gedoe rond de Westerschelde en Hedwigepolder, om België en de Europese Unie te plezieren.

De Habsburgers gaven nationale regeringen, evenals de Europese Unie, de illusie dat de soevereiniteit gewaarborgd bleef. Onderwijl stelde men vanuit Brussel (!) bevriende ambtenaren aan die moesten toezien op het beleid. Tevens was onder het juk van de Habsburgers geloofsvrijheid ver te zoeken, iets wat opgedrongen werd door de fanatici die het Habsburgse huis kende. Ook het hedendaagse Brussel dringt de bevolking regeltjes en een keurslijf op, wat te denken van het idee van een Europees Openbaar Ministerie? Op die manier bepaalt Brussel wie of wat er vervolgd moet worden. En mocht een Nederlandse rechter dan voor vrijspraak gaan, wordt de zaak toch mooi voor het Europees Hof gebracht? Zo werd laatst door een Europese rechter bepaalt dat Nederland per direct een downloadverbod moet instellen, terwijl zowel de bevolking als de regering dit niet zien zitten. Stukje bij beetje wordt onze soevereiniteit afgebroken en overgeheveld naar de Europese Unie. Eén van de grootste eurofielen in Brussel, de Belgische oud-premier Guy Verhofstadt, stelde zelfs voor dat Brussel belastingen moet gaan heffen. Nu gaat dit nog via de nationale regeringen zelf, maar het liefste zien de liberalen van de ALDE (waar ook de zelfbenoemde eurocritici van de VVD in zetelen) dat Brussel de macht krijgt om dit voortaan te regelen. ALDE, een liberale fractie die staat voor vrijheid en democratie, maar ondertussen het liefst een Verenigde Staten van Europa ziet ontstaan.

We zitten inmiddels diep in blessuretijd, de federalisatie van Europa begint steeds 'volmaaktere' vormen aan te nemen. De Europese Commissie is een vriendenclubje waarin baantjes uitgewisseld worden tussen landen, de volgende Nederlandse post gaat naar een PvdA'er. U weet wel, die sociaaldemocratische partij die zo hard op verlies staat omdat ze helemaal niet zo sociaal is maar kiezers bedondert en ondertussen mooi  meedoet in de zakkenvullerscultuur van Brussel.

Maar het is nog zeker niet te laat. In 1581 rekenden onze voorouders af met de wrede Filips II en zijn aanhang, op 22 mei 2014 krijgt het Nederlands electoraat de kans om bij de Europese Parlementsverkiezingen hetzelfde te bewerkstelligen. Laat onze vrijheid en soevereiniteit, waar honderden jaren geleden voor geknokt is en wat met veel pijn en moeite gewonnen is, ons niet afnemen door de dromen van federalisten die niets geven om Nederland maar slechts een groot machtsbolwerk willen zien in Europa. Een kille en grote Unie, waarin geen ruimte is voor nationalisme omdat dat als 'eng' wordt bestempeld. Een Unie waarin zij die die opkomen voor hun land en belangen gedemoniseerd en als fascist bestempeld worden. Een Europese Unie dat soortgelijke (miljarden)bedragen als Coca Cola verkwist aan positieve reclame, opdat de 'gewone' burger de waarheid niet ziet.

En nee, ik denk niet dat wij als handelsland zonder Europese samenwerking kunnen. Sterker nog, ik ben een voorstander van intensieve handelscontacten. Maar laat het bij handel blijven en geef de soevereiniteit en bevoegdheden terug aan de landen zelf. Europa bestaat uit Nederlanders, Belgen, Duitsers, Fransen en ga zo maar door. Dat zal altijd zo blijven, dus moet de soevereiniteit bij het volk blijven. Is dat niet immers waar onze democratie op is gestoeld?

Dennis de Witte (@dennis_dw) studeert Cultuurwetenschappen en stond bij de gemeenteraadsverkiezingen op de lijst voor de VVD. Onder meer uit onvrede met het kabinetsbeleid en de Europese koers heeft hij zich nu aangesloten bij Artikel 50.