Ons kent ons... en ons hélpt ons ook meteen maar een handje.
Britse autoriteiten hebben het afgelopen weekend de partner van journalist Glenn Greenwald
enige tijd vastgehouden. De 28-jarige Braziliaan David Miranda had niets misdaan. Geen geheimen doorgespeeld aan een bepaalde overheid, geen misdaad gepleegd, geen broodje gejat. Niks.
Waarom hij dan toch werd opgepakt?
Heel simpel. Miranda is de levenspartner van Greenwald: de Guardian-journalist die het verhaal van Edward Snowden - en diens documenten - met de wereld deelde. Dát en dat alleen was zijn 'misdaad'.
Na negen uur te zijn vastgehouden door de Britse autoriteiten werd Miranda vrijgelaten.
In een normale wereld kun je zo'n man helemaal niet vasthouden. Ook niet voor een minuut of tien. Hij wordt immers nergens van verdacht en heeft niets misdaan.
Nou, in Groot-Brittannië hebben ze daar - net als in Amerika, Nederland en een heel scala aan andere westerse landen - een oplossing voor gevonden: antiterrorismewetgeving.
De Amerikanen zeggen nu dat dit niet gebeurd is op hun verzoek. Welnee! De Britten hebben het weliswaar gemeld, omdat ze dat zelf zo netjes vonden, maar ach, ze deden het echt helemaal, 100 procent omdat ze dat zélf graag wilden.
Want uh... Tja. Uh... 'David Miranda' is een heel, umh, verdachte naam. Toch?
Nou, misschien dat dit verklaart waarom hij werd opgepakt:
Volgens de BBC is de waarschuwing waarschijnlijk gegeven, toen de Britten zijn naam op de passagierslijst van de vlucht zagen staan. Het Witte Huis wilde niet zeggen of Miranda op een lijst van verdachte personen voorkomt.
Huhu. Ze willen dat bevestigen noch ontkennen. Zelfs een naïeve hippie kan inschatten wat dat hoogstwaarschijnlijk betekent.
Hoe dan ook. Wie hier precies bevel toe heeft gegeven is niet eens zo interessant. Het belangrijkste punt is namelijk dat de internationale geheime diensten met elkaar samenwerken én kritische journalisten het leven dus bewust onmogelijk maken. Nog niet zo lang geleden dachten we dat dit soort praktijken alleen plaatsvonden in landen die geregeerd worden door communistische dan wel islamistische regimes.
Nou, westerse overheden hebben duidelijk geleerd van dergelijke autocraten. Ook zij spioneren erop los; ook zij intimideren journalisten die de euvele moed hebben om hun werk te doen.
De positieve kant van dit verhaal? Steeds meer mensen beginnen zich te realiseren dat de NSA en andere westerse geheime diensten veel te ver gaan. Misschien dat we toch nog op tijd wakker worden - op tijd in die zin dat we nog kunnen voorkomen dat we binnenkort écht in een 1984-achtige samenleving leven.