Blair Inc.
Hij was de darling van nieuw-flinks. De hoop van de sociaal-democratie. De verpersoonlijking van de Derde Weg, geen kapitalisme en geen communisme. Alle sociaal-democratische leiders in Europa zaten aan zijn voeten. Een wind van hoop en vernieuwing ging waaien, berichtten de linkse media. Het morgenrood (of liever roze) gloorde weer.
Nee, dit gaat niet over Barack Obama. Het gaat over Tony Blair, de ongrijpbare sfinx van Whitehall, de politieke kameleon die aan het pluche kleefde dankzij spindoctors, zijn finest hour beleefde met de begrafenis van Lady Di en zijn linkse messiasstatus al snel verloor toen hij na 9/11 en de aanval op Irak de kant koos van George W. Bush.
Toegegeven, niemand heeft ooit Tony Blair kunnen betrappen op een visionaire blik, anders dan die van macht en geld. Hij is al de meest succesvolle Labour-premier aller tijden, maar na zijn vertrek uit Downing Street is hij nog succesvoller. Namelijk met het verdienen van geld op legale en minder legale wijze, onthulde The Sunday Telegraph zondag. Blair is adviseur, betaald en onbetaald, voor regeringen, democratisch en ondemocratisch. Hij zet zich in voor het bedrijfsleven en doneert via twee liefdadigheidsinstellingen miljoenen aan goede doelen. En hij is nog vredesafgezant voor het Midden-Oosten, hoewel we van die laatste functie nagenoeg niets vernemen.
Het Blair-imperium bestaat uit twee bedrijven, Windrush Ventures en Firerush Ventures. Binnen deze twee ondernemingen fungeren een aantal kleine, niet echt transparante ondernemingen. Via ingewikkelde constructies worden miljoenen binnengehaald, verdeeld en uitgegeven. Dat gaat soms met belastingtrucs, waardoor de Britse overheid een aardige duit van al die min of meer goede doelen van St. Tony misloopt.
Wel jammer van die vriendschap met Muammar Khadaffi, jammer ook van die oliedeals met duisterse regimes op de Kaukausus. "Blair leidt het leven van de jet set," schrijft The Sunday Telegraph. Maar thuis zit hij er ook warmpjes bij, met huizen die een totale waarde hebben van zo'n 14 miljoen pond.
New Labour worstelt nog steeds met de erfenis van Blair en ook de Nederlandse sociaal-democratie is op de derde weg het spoor bijster. Blair is als een teflonpan. Niets kleeft hem aan. Dat was al tijdens zijn premierschap en nog steeds is Tony een behendige kameleon. Wat progressieve babbels hier, een mooie fotoshoot in een Afrikaans dorp daar, wat memoires schrijven en hup, Tony kan zijn messiasstatus weer wat nieuwe glans geven.
