Bizar: Zwitserse man vecht tegen ISIS-barbaren, maar gaat thuis in de cel

In het bergrijke Zwitserland is vechten voor de vrijheid tegenwoordig een vergrijp waarvoor je in de gevangenis verdwijnt. Even walgelijk als onbegrijpelijk.

In Zwitserland dreigt Johan Cosar een celstraf te krijgen. Nu is dat niet zo verwonderlijk; immers, evenals elk ander land heeft Zwitserland een wetboek van strafrecht en verdwijnen er geregeld veroordeelden achter de tralies.

Wel is bijzonder wat de zogenaamde 'misdaad' van Cosar dan wel niet zou zijn: het actief bevechten van ISIS. En dat mag kennelijk niet:

Een Zwitserse man die in Syrië meestrijdt tegen Islamitische Staat hangt een gevangenisstraf boven het hoofd van maximaal drie jaar. Johan Cosar was eerst als journalist in Syrië maar besloot later de wapens op te nemen tegen IS. Verboden, stelt de Zwitserse militaire rechtspraak. Bij terugkomst in Zwitserland werd Cosar dan ook aangehouden.

Het is volgens de Zwitserse krijgswetten verboden voor onderdanen zonder toestemming van de Bondsraad in vreemde militaire dienst te treden. Dat geldt niet alleen voor reguliere buitenlandse legers maar ook voor andere bewapende groeperingen, zegt een woordvoerder van de militaire rechtspraak tegen Zwitserse media.

Als deze man nu de bak indraait 'want de wet is de wet,' dan is het horloge- en zakmessenstaatje duidelijk z'n doel voorbijgestreefd. Het idee achter het verbod op deel uitmaken van vreemde krijgsdiensten is dat het Zwitserse belang niet mag worden tegengewerkt door de eigen inwoners. In ieder geval niet in militair opzicht. Dat sentiment is te begrijpen. Echter: het bevechten van ISIS is iets dat juist wel in het belang van Zwitserland is. ISIS pleegde immers al meerdere aanslagen; in Parijs, in Kopenhagen en in Sydney.

Het is een illusie om te denken dat men niet een bommetje kan werpen in Bern, of dat Zwitsers die in handen vallen van de Syrisch-Irakese terreurorganisatie het gebied wél kunnen verlaten met hun hoofd nog op hun romp. Vandaag ISIS in de pan hakken in Syrië en Irak is de beste garantie dat er morgen geen Zwitserse slachtoffers vallen. Johan Cosar moet niet in de cel, maar een medaille krijgen vanwege zijn vaderlandsliefde. Hij heeft er kennelijk meer benul van dan de rechterlijke macht die hem voor zijn patriottisme in het gevang wil smijten.

Het is misschien dat het door bergen omringde Zwitserland geen flauw idee meer heeft van hoe bloederig doch noodzakelijk vele oorlogen nu eenmaal zijn. Hoe dan ook zouden ze beter moeten weten: Zwitserland heeft voldoende in de gaten welk gevaar er uitgaat van islamitische dominantie, als je bekijkt hoeveel mensen in een referendum een verbod op het bouwen van minaretten steunden.

Er rest mij dus nog maar één ding om te zeggen: free Johan Cosar!