Een tv-discussie over de redding van de planeet in de aanloop van de klimaattop van Kopenhagen.
Om nostalgische redenen inspecteer ik af en toe mijn oude interviews op internet. Zo kwam ik een klimaatdiscussie tegen die ik in België had gevoerd - een land dat op dat gebied wat achterloopt bij Nederland. Het was een TV-discussie met Freya Piryns. Freya Piryns is senator en een boegbeeld van de Groenen in Vlaanderen. Zij is te vergelijken met Liesbeth van Tongeren, voormalig Greenpeace-directeur en thans Tweede Kamerlid, in Nederland.
Tijdens de discussie ontpopte zijn zich als een klimaatalarmiste c.q. broeikasgelovige pur sang. Volgens haar eiste klimaatverandering jaarlijks 300.000 doden en was de toestand op dit moment desastreus. 'Het is vijf voor twaalf' [hetgeen natuurlijk allemaal onzin is]. Ze had haar lesje goed uit het hoofd geleerd. Ze haalde alle clichés uit de kast. Zij vergeleek de klimaatsceptici men degenen die geloven in een platte aarde en creationisme [hetgeen natuurlijk onzin is]. Olie en gas zouden binnenkort opraken [hetgeen natuurlijk onzin is]. Dus is klimaatbeleid urgent [hetgeen natuurlijk onzin is]. Zij wilde het voor haar zoontje niet op haar geweten hebben om thans niets te doen [zoals algemeen bekend, verkwanselen klimaatsceptici de belangen van hun nageslacht hetgeen natuurlijk onzin is]. En de hele wetenschap was het daar over eens [hetgeen natuurlijk onzin is]. Aldus Piryns.
Het was weer de bekende riedel van een diepgelovige.
Freya Piryns is het prototype van de ware broeikasevangeliste: diepgroen, goedgebekt, goedbedoelend, goedgelovig en niet ontvankelijk voor rede en feiten,
Komisch? Ja, ware het niet dat dit soort onzinnige sprookjes politieke impact hebben en onze samenleving miljarden per jaar kosten, zonder dat daar enig meetbaar klimaateffect tegenover staat. Wat klimaat betreft leven we nog steeds in een staat van collectieve verstandsverbijstering. Alhoewel het wordt minder. Gelukkig maar!
Kijk
hier naar de wijze waarop de Vlaamse TV de klimaathype probeerde aan te wakkeren. Maar het pleit voor ze dat ze voor een tegengeluid hadden gezorgd. Hoe zit dat in Nederland?
Het is misschien nog aardig te vermelden dat ik vóór de opname samen met Piryns naar de studio liep. Een keurig geklede jongeman probeerde opvallend in haar nabijheid te blijven - niet verwonderlijk als men haar in levende lijve ziet. Ik vroeg hem of hij misschien haar assistent was. Hij antwoordde mij dat hij de minister van financiën van Vlaanderen was. Ik zal wel iets van 'juist, ja!' hebben gemompeld.
Voor mijn eerdere DDS-bijdragen, zie: