Bank verloor 66 werknemers op 9/11. Nu heeft de bank 54 kinderen van overleden werknemers naar de universiteit gestuurd
Overleden, maar niet vergeten.
11 september, 2001 was een vreselijke dag. Terroristen van Al Qaeda vielen de Verenigde Staten toen aan. Bij de aanslag op het World Trade Center in New York alleen al kwamen meer dan 3.000 mensen om het leven.
Het was de grootste aanval op Amerikaans grondgebied sinds Pearl Harbor; de Japanse aanval die ervoor zorgde dat Amerika actief betrokken raakte bij de Tweede Wereldoorlog.
Meer dan 3.000 dode burgers, ieder met een eigen verhaal. Na de aanslag kwamen onmiddellijk verhalen naar buiten over de levens van deze mensen. Sommigen hadden het fantastisch en prima voor elkaar, anderen hadden een moeilijker leven gehad maar hadden daar mee leren leven. Van het ene op het andere moment waren ze er echter niet meer. Het was opeens weg - niets meer.
Vreselijk voor de slachtoffers zelf natuurlijk, maar zo mogelijk nog erger voor hun nabestaanden, en met name voor hun kinderen. Die moesten het immers opeens zonder vader, moeder, of in sommige gevallen zelfs allebei doen.
Daarom is dit verhaal zo schitterend en hartverwarmend:
On Sept. 11, 2001, 83 employees of the investment banking firm Sandler O'Neill & Partners were in the company's office on the 104th floor of the World Trade Center's south tower. Sixty-six of those people were murdered by terrorists who smashed a hijacked jet into the tower and caused its collapse. Those 66 men and women, among them, had 76 children.
In the harrowing days after Sept. 11, the leaders at Sandler O'Neill made several crucial decisions. Some of those decisions had to do with resurrecting the firm; others had to do with benefits for the families of murdered employees. One decision particularly fascinates me: The firm helped set up a foundation to pay college tuition for all the children of their murdered employees.
Met andere woorden, de bank Sandler O'Neill & Partners besloot om (onder andere) een fonds op te zetten voor de 76 kinderen van de door terroristen vermoordde werknemers. Hun ouders konden dat zelf niet meer (volledig) doen, en dus nam de bank deze (dure!) verantwoordelijkheid op zich.
Nu, 14 jaar later, liegen de resultaten er niet om:
54 young men and women have had their college tuitions paid so far, with 22 young men and women still eligible. The 54 who are attending or have attended college have gone to every sort of college imaginable — from Stanford to Notre Dame to community colleges and technical institutes.
Vier van de studenten zijn naar Boston College, de alma mater van Welles Crowther. Toen de terroristen hun aanslag pleegden was Welles slechts 24 jaar oud. In plaats van om alleen aan zichzelf te denken redde Welles verschillende malen het gebouw in. Hij redde 12 andere mensen... maar werd niet meer teruggezien nadat hij voor de laatste maal het gebouw in liep.
Het jongste kind dat aanspraak kan maken op het fonds is op dit moment 13 jaar oud: het kind werd 6 weken na de aanslag geboren. Als dit kind naar de universiteit gaat houdt het fonds op met bestaan.
Maar wat een ongelooflijk mooi project, en wat geweldig dat deze bank - laten we wel wezen, banken staan niet bepaald bekend om hun vrijgevigheid - dit doet.
