Iedereen en z'n hond kon aanvoelen dat er zoiets stond te gebeuren. Een geheime dienst die voor iedere actie eerst bij een commissie langs moet om goedkeuring te vragen. Natuurlijk gaan die de feiten zo verdraaien dat ze wél toegang krijgen. Dat gebeurt volgens mij overal wel.
Het erge is ook niet dat we dit nu ontdekken, maar het feit dat het zo makkelijk weer afgedaan wordt als iets irrelevants. Hoe ga je van deze alarmbel:
"(...) Toen de AIVD in augustus 2019 om een verlenging vroeg van de bevoegdheden, schreef de AIVD dat in eerdere verzoeken rond die operatie "ten onrechte" informatie was achtergehouden."
...met prima kritische vragen:
(...) "Hoezo? En is het vaker gebeurd? (...) Met deze informatie was het een heel ander soort verzoek geweest." De TIB-voorzitter kan niet veel details geven over de casus, omdat het om informatie van de geheime diensten gaat. Wel noemt zij het "zeer waarschijnlijk" dat de TIB "in ieder geval bij een van de bevoegdheden" rond de operatie ten onrechte toestemming heeft gegeven. (...)"
...naar 'zand erover':
"We zijn blij dat er openheid van zaken is gegeven. Daarmee is voor ons de kous af. Het moet niet nogmaals gebeuren."
De AIVD liegt vol in je gezicht, geeft daar later openheid over (dat weet je niet eens want hoeveel is het woord van een leugenaar die eerlijk zegt te zijn nu nog waard?), en ziet daardoor zeker één van de verzoeken daardoor sneuvelen. De commissie en de AIVD zeggen er verder niets inhoudelijks over, maar laten dus wel weten dat er een 'stevig gesprek' is geweest.
Het zal je maar gebeuren zeg! Noem eens wat: dat je familie onder valse voorwendselen wordt afgetapt. Kan de AIVD dus gewoon doen door een bullshitverhaal aan de commissie te verkopen, later sorry te zeggen (of niks zeggen) en dan te horen krijgen dat het eigenlijk niet had gemogen. 'Maar ach, zand erover!' ...What the fuck.