Autoritair Turkije eist vier jaar cel tegen voormalig topvoetballer Hakan Sükür

Geen categorie16 jun 2016, 18:00
De reden? Hij zou de Turkse president hebben beledigd. Tegenwoordig is dat in het steeds meer autoritair wordende Turkije een doodzonde. Letterlijk.
Wat zal Hakan Sükür terugverlangen naar de eenvoudige tijd dat hij in de spits stond en er alleen maar druk op hem stond om te scoren. En nog een keer. En nog een keer.
Na zijn voetbalcarriere ging Sükür namelijk de politiek in. Hij deed dat weliswaar voor de islamistische AK Parti van president Recep Tayyip Erdogan, maar was feitelijk een aanhanger van de islamistische geleerde Fethullah Gülen, die op dat moment een sterk bondgenootschap had gevormd met de AKP.
Na verloop van tijd was dat bondgenootschap niet langer houdbaar. Gülen en Erdogan verklaarden elkaar de oorlog. Die strijd werd uiteindelijk in het voordeel beslecht van de president die toen nog premier was. Alle prominente Gülen-supporters werden opgejaagd. Agenten werden naar andere steden en dorpen gestuurd, Gülen-vriendelijke journalisten werden 'opeens' massaal ontslagen. Er werd zelfs een Gülen-krant overgenomen door Erdogan en diens vrienden.
Sükür is nu het volgende slachtoffer van deze anti-Gülen hetze:

Tegen de Turkse oud-topvoetballer en ex-parlementslid Hakan Sükür is in Turkije vier jaar cel geëist. Hij zou president Recep Tayyip Erdogan hebben beledigd.

Sükur uitte de vermeende beledigingen via Twitter.

De ex-topsporter ontkent dat de digitale boodschappen over de president of diens zoon gingen. De inhoud van de tweets is niet bekend.

Hoewel Sükür vervolgd wordt voor zijn tweets is de feitelijke reden dat hij eraan moet geloven natuurlijk dat hij eerder de euvele moed had om uit de AKP te stappen omdat hij Gülen steunde. Gezien Sükür's populariteit in Turkije kon Erdogan dat niet negeren. Daarom moet de oud-voetballer nu lijden.
Natuurlijk heb ik weinig op met de Gülen-beweging. Ze runnen enkele goede scholen (dat is objectief gewoon waar), maar het zijn en blijven islamisten, hoewel van de niet-gewelddadige soort. Dit betekent dat ik de organisatie altijd zal tegenwerken als ik dat kan, maar dan wel op een manier waarbij de mensenrechten -- zoals het recht op de vrijheid van meningsuiting -- gerespecteerd worden. Ankara kan daar tegenwoordig het één en ander van leren.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten