We horen niet vaak over de politiek in 'the land down under', want we zijn als landje meer gericht op de Verenigde Staten. Toch is het vaak erg interessant. Een van de grootste landen ter wereld, met het grootste aantal dodelijke dieren, heeft ook een dodelijke politieke cultuur. Metaforisch bedoeld natuurlijk. De huidige premier, de heer Turnbull, vreest voor zijn positie. Zijn eigen partij keert zich tegen hem en daardoor zou er een zevende premier kunnen komen, in tien jaar tijd. Dinsdag won Turnbull nog een stemming over het leiderschap van de partij van Dutton, 48-35. Hierna boden tien ministers van zijn regering hun ontslag aan. Doordat meerdere ministers zich nu ook tegen Turnbull hebben gekeerd, lijkt Dutton de meerderheid van de partij achter zich te krijgen. De leden van de Liberale partij willen dat Dutton ook het premierschap overneemt tot de verkiezingen in mei 2019.
Turnbull laat het er niet bij zitten; hij heeft gedreigd het parlement compleet te verlaten. In dat geval moeten er tussentijdse verkiezingen worden gehouden om de vrijgekomen plek op te vullen. The Guardian schrijft dat Peter Dutton in dat geval waarschijnlijk geen meerderheid in het parlement zal krijgen. Tijdens een persconferentie zei Turnbull dat hij 'nooit toegeeft aan pesters'.
Dit soort situaties blijf ik toch intrigerend vinden. Aan de ene kant wordt een partij verscheurd door persoonlijke ambities en vriendjespolitiek. Verbazingwekkend hoe politici dit kunnen doen. Opgesloten zitten in een klein wereldje en denken dat het daar allemaal om draait. Een soort spel dat hele naties beïnvloedt.
Het meest nare aspect aan deze poppenkast is dat het waarschijnlijk alleen maar negatief zal uitvallen voor de Liberale Partij. De persoonlijke ambities zullen veel meer destructie voortbrengen dan dat het zal opleveren.
