Lodewijk Asscher en zijn PvdA stevenen af op een historische nederlaag waarbij zijn partij misschien wel vier keer zo klein gaat worden, maar dat belet hem niet om nog eens eventjes met allesbehalve het eerlijke verhaal te komen. Als we de
peilingen mogen geloven - en tot op een zeker punt vormen die toch een aardige voorspelling - gaat de PvdA richting de grootste verkiezingsnederlaag die we ooit gezien hebben in Nederland. Op dit moment mogen de PvdA'ers nog met zijn 35'en de Tweede Kamer bezetten, maar als de tendens zich voortzet zouden dat er na 15 maart best wel eens drie of vier keer zo weinig kunnen zijn.
Dat is natuurlijk geheel terecht: na vier jaar bewind onder Mark Rutte en Lodewijk Asscher is men de huidige koers spuugzat. Hoewel de
VVD ook zeker een hoop aan te rekenen valt - de
peilingen zijn ook voor Rutte allesbehalve gunstig gestemd - wordt de PvdA het hardste aangepakt. De salonsocialisten hadden gehoopt deze neerwaartse spiraal te stoppen met hun zelfverzonnen 'Asscher-effect', maar vooralsnog is daar helemaal niets van te merken.
En dat wordt het intern en extern hard aangerekend. Hij moet dus toch nog wat proberen om stemmen binnen te sprokkelen, hoe onmogelijk die opgave ook blijkt. In een verwoede poging daartoe heeft hij vandaag een paginagrote advertentie in
de Volkskrant gezet in de vorm van een brief, die overigens ook
op de site van de PvdA te vinden is. Een brief die trouwens ook qua opmaak nou niet bepaald een succes te noemen valt:
Hierin legt hij zichzelf op een typische PvdA-manier in een stevige spagaat door op verwarrende wijze in te gaan op zijn samenwerking met de VVD. Aan de ene kant vindt hij dat het een succes was, maar aan de andere kant stelt hij dat als het aan hem had gelegen het allemaal niet zo was gegaan. Eeeeh, welke van de twee is het nou, Lodewijk? Om het allemaal nog vager te maken schetst hij ook een beeld van hoe Nederland nu was geweest als de PvdA alleen had kunnen regeren: dan hadden we multinationals weggejaagd met torenhoge belastingen, Nederlandse woningen gevuld met kansenparels en het werkgevers onmogelijk gemaakt om slechtpresterende werknemers te vervangen. Klinkt dat niet heerlijk aantrekkelijk?
Tot slot belooft hij om deze ideeën in de komende kabinetsperiode wél te gaan verwezenlijken als hij - God verhoede! - op 15 maart toch opeens aan de macht komt. Dat dat bij voorbaat al een onzinnige belofte is kan iedereen wel zien: hij zal zijn beloftes hoe dan ook weer gaan breken, of hij nou 10 of 100 zetels haalt: dat zit immers in het DNA van leden van dé draaikontenpartij van Nederland. Leuk geprobeerd Lodewijk, maar dit land trapt er echt niet meer in.
Persoonlijk hoop ik dat Asscher na de naderende nederlaag van woensdag de eer aan zichzelf houdt en de partij maar eens opheft. Daar is het namelijk hoogtijd voor geworden: de PvdA vult nu immers een gat waar eigenlijk niemand meer behoefte aan heeft. Het is een partij die wel links is, maar niet scherp genoeg is om echte linksmensen te trekken maar ook te draaierig is om in het midden echt punten te halen. Om het maar heel direct te zeggen: ze zijn te genuanceerd en te vaag. Dat werkte misschien in de jaren '70, maar niet in een tijd waarin kiezers steeds meer de extremen opzoeken en weinig hebben met partijen die overal en nergens voor staan. Ik raad dan ook aan: doek die boel lekker op, zodat het stembiljet over vier jaar in ieder geval weer iets leger is.