Asielzoekers betalen voor eigen opvang. Nou ja. Een klein beetje. Een. Heel. Klein. Beetje.
In drie jaar tijd hebben asielzoekers in totaal voor zo'n half miljoen euro bijgedragen aan hun eigen opvangkosten.
Elsevier legt uit:
Het bedrag werd teruggevorderd van asielzoekers die zelf aan het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) moesten aangeven over inkomsten of eigen vermogen te beschikken, in lijn met de Regeling Eigen Bijdrage Asielzoekers (REBA). Mensen met een verblijfsvergunning die nog in de opvang zitten, mogen werken en met deze regeling bestaat de mogelijkheid om die inkomsten te verrekenen met geld dat wordt verstrekt, door het in te houden dan wel terug te vorderen.
Je zou denken: zo, dat is indrukwekkend! Deze mensen mogen de kosten voor hun opvang dus zelf opvangen. Wel zo redelijk. Waarom zou de Nederlandse belastingbetaler daar immers toe gedwongen worden? Als iemand een goed doel opzet -- of een GoFundMe-pagina -- om geld in te zamelen voor asielzoekers, fantastisch. More power to them. Maar dat is niet wat er gebeurt, en dat is problematisch.
Hoe dan ook, alleen daarom al is het natuurlijk geweldig dat asielzoekers voor zichzelf zorgen.
Nou ja, voor zichzelf zorgen...
De teruggevorderde bedragen zijn een schijntje vergeleken met de totale kosten van asielzoekers: in 2015 kwamen 59.000 asielzoekers naar Nederland en de totale kosten voor hun opvang wordt geschat op rond de 1 miljard euro.
1 miljard euro is 1.000 miljoen euro. Asielzoekers hebben daar zelf dus maar een half miljoen aan bijgedragen. Dan blijft er nog 999,5 miljoen over. Dat komt allemaal op rekening van jou en mij: de belastingbetaler. En dan stelt de overheid ook nog dat ze meebetalen aan hun eigen opvang.
Iets met een druppel op een gloeiende plaat, jongens. En eigenlijk dat nog niet eens.
