Dit n.a.v. de zaak in Tuitjenhorn.
Progressief Nederland zal dit wel weer enorm problematisch vinden, maar daar
denk ik toch echt net een beetje anders over:
Sinds de gebeurtenissen rondom de arts in Tuitjenhorn, zijn veel artsen terughoudender geworden in het toepassen van euthanasie. Dat blijkt uit een enquête van het NCRV-programma 'Altijd wat monitor' en de beroepsorganisatie van verpleegkundigen, NU'91. In totaal deden er 195 verpleegkundigen mee aan de enquête.
Eén op de drie verpleegkundigen zeggen sindsdien voorzichtiger om te gaan met euthanasieverzoeken. 58 procent of wil niet zeggen of men al dan niet voorzichtiger is geworden. In slechts 12 procent van de gevallen heeft de zaak in Tuitjenhorn totaal geen effect gesorteerd.
U kunt zich vast nog herinneren dat de huisarts in Tuitjenhorn toendertijd in strijd met de wet zou hebben gehandeld omdat hij een doodzieke patiënt tien keer de toegestane dosis morfine had gegeven in een poging om diens lijden te beëindigen.
Hoewel veel mensen dat sympathiek vonden van de arts, denk ik daar net een beetje anders over: het is volstrekt logisch dat er regels bestaan over het (laten) plegen van euthanasie. Je hebt het hier over een bijzonder serieus onderwerp: het (vrijwillig) doden van een ander.
Er wordt vaak net gedaan alsof euthanasie zelfdoding is, maar feitelijk is dat niet zo. Het is doding van een ander, met toestemming van die persoon. Dan moet je er wel voor zorgen dat er geen enkele onduidelijkheid kan bestaan over dat laatste aspect ervan: toestemming. Indien dat mogelijkerwijs ontbreekt is er geen sprake van euthanasie, maar wellicht van doodslag of zelfs van moord.
Het is dus helemaal niet erg dat verpleegkundigen en artsen voorzichtiger omspringen met euthanasie-zaken na de zaak in Tuitjenhorn. De regels moeten altijd in acht worden genomen.