“Anti-racisme schaadt zwarte mensen, het is verworden tot een religie”

“Anti-racisme schaadt zwarte mensen” meent John McWhorter, een donkere Amerikaanse universitair hoofddocent Engelse en vergelijkende literatuur aan Columbia University, waar hij taalkunde, Amerikaanse studies, filosofie en muziekgeschiedenis doceert. Hij meent dat in de VS er veel gepraat wordt over racisme. Frits Bosch duikt in de gedachtewereld van de Afro-amerikaanse academicus.

Het eerste onderwerp dat voorbijkomt is racisme bij de politie. Er zijn aspecten die we ons niet realiseren: blanken, en zwarte kinderen en volwassenen worden op straat op de exact dezelfde manier doodgeschoten. Er is een tendens in de media om rapportages te maken over zwarten die onterecht zijn gedood door de politie. Maar wat we niet weten is dat er voor ieder van die gevallen een witte tiener op zeer vergelijkbare wijze gedood is.

McWhorter brengt dit naar voren omdat men ten onrechte meent dat politieagenten vooral zwarten doodt vanwege een raciale ‘bias’. De veronderstelling is dat een wit persoon eenvoudig met een vergrijp zou wegkomen, maar dit wordt niet door de feiten bevestigd. McWhorter heeft dit jarenlang onderzocht en data spreken een ander verhaal. Er is het issue van proportionaliteit. Witte mensen, 62% van de populatie, zijn de helft van de mensen die gedood worden door de politie. Zwarten, 13%, zijn een kwart van de mensen die gedood worden door de politie. Relatief minder zwarten worden gedood door de politie.

McWhorter vertelt dat meer zwarten van ‘welfare’ gebruik maken vanwege armoede. Armoede maakt het waarschijnlijker dat men in aanraking komt met de politie. En weer: politie blijkt géén ‘bias’ te hebben contra zwart, maar wel contra blank. Wat er over de politie verteld wordt is simpelweg niet waar volgens McWhorter. Anti-racisme is verworden tot een religie, ook in antropologische zin. Tegenwoordig moet een blanke zich van bewust zijn ‘white privilege’ en dat het nooit zal verdwijnen. Iedere blanke zou hiervan moeten getuigen en eeuwig hieraan schuldig zijn. Het is een onterechte gedachte, meent McWhorter.

Anti-racisme is verworden tot een religie. McWhorter stelt dat de gedachte is dat men zich in de VS zich moet ‘verzoenen’ met ras. Het correspondeert met ons idee van Dag des Oordeels en het is even abstract. Het is de gedachte dat logisch denken niet meer van toepassing is. Er wordt over racisme gepraat alsof het een abstract geloof is waar feiten en logica niet van toepassing zijn. Volgens McWhorter leggen we de focus steeds op een politieagent die een zwarte doodt, terwijl de zwarte in een veel groter gevaar verkeert doordat hij door een andere zwarte gedood wordt in zijn buurt. Je wordt verondersteld dat je verder je mond erover houdt. Anti-racisme is een religie en het zorgt voor grote problemen zowel voor wit als voor zwart.

Er heerst volgens McWhorter het waanbeeld dat onderwijs moet worden ingezet om anti-racisme tegen te gaan. Je zou onderwijs moeten inzetten voor meer diversiteit. Dit betekent dat diversiteit bereikt moet worden door een verschillend evaluatie systeem voor zwarten en Latino studenten. Onderzoek toont aan dat dit allerminst de goede weg is. Studenten die ‘mismatched’ worden op universiteiten worden ontmoedigd om af te studeren. Er zijn vele onderzoeken die dit bevestigen (Macolm Gladwell, FB), maar we worden verondersteld er van weg te kijken.

McWhorter vindt het verkeerd dat ons wordt verteld dat blanken een soort massale psychologische revolutie moeten ondergaan. Hun brein zou gereset moeten worden alvorens van enig zwart succes sprake zou kunnen zijn. Dit soort onterechte gedachten houden ons terug om zwarten te helpen omdat blanken moedwillig een bias aangepraat wordt. We worden verondersteld niet over deze zaken assertief te zijn. We worden gedreven in de richting van ‘inner psychology, which is idle’ meent McWhorter.

VS-kenner Charles Groenhuijsen meent de de vooruitgang onder zwarte Amerikanen onmiskenbaar is. De kindersterfte is een derde van 1968. Het aantal zwarte kinderen dat High School afmaakt steeg van 54% naar 92%. Er is een verdubbeling van afgestudeerde zwarte studenten. Zwarte ongewilde zwangerschappen zijn met 75% gedaald. De levensverwachting steeg naar 75 jaar. 2,5 miljoen zwarte vrouwen hebben een eigen bedrijf en dat aantal stijgt snel evenals onder latino’s. In de politiek en burgemeesters zijn er nog nooit zoveel gekleurde mensen geweest als nu. Er is enorme opwaartse mobiliteit. Ayaan Hirsi Ali meent dat de Amerikaanse samenleving verre van racistisch. Ze stoort zich aan het feit dat journalisten wel verschil maken in huidskleur als het gaat om het gedrag van politieagenten jegens zwarte of blanke mensen, maar niet wanneer het gaat om criminaliteit. Dan krijg je niet het hele verhaal.

Het gaat veel beter met gekleurde mensen dan we veelal denken en beter dan ons verteld wordt. Er is racisme in de VS, maar de Amerikaanse samenleving is niet systematisch racistisch. Anti-racisme is verworden tot een religie als het Dag des Oordeels. Het kijkt weg van de opwaartse mobiliteit van zwarten en het kijkt weg van wat onder burgerrecht normaal gedrag is. Het kijkt weg van slecht gedrag, te weten de moordpartijen in de VS van zwarten onderling. Het huidige anti-racisme is niet de beste manier om racisme te bestrijden. Het schaadt zwarte mensen. Er is het perspectief van vooruitgang, vooral ook voor mensen van kleur. Martin Luther King: “liefde is de enige weg om van een vijand een vriend te maken...blijf vooruitgaan.”

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.