Amsterdamse coffeeshophouders slachtoffer gemeente

De gemeente mag van de rechter coffeeshops sluiten om het enkele feit dat ze zich in een bepaalde straat hebben gevestigd.

De gemeente Amsterdam probeert de Wallen op te knappen en sluit daarom coffeeshops in de rosse buurt. De coffeeshophouders die de dupe zijn van dit beleid hadden een rechtszaak aangespannen, maar zijn niet in het gelijk gesteld. De rechtbank in Amsterdam oordeelde dat burgemeester Eberhard van der Laan "de vrijheid heeft het beleid te voeren dat hij wenselijk acht ter bescherming van de openbare orde."

Ook krijgen de coffeeshophouders geen compensatie. Ze "hebben als normaal bedrijfsrisico te aanvaarden dat aan het gedogen van de verkoop van softdrugs een einde kan komen," schrijft de rechtbank.

Mooi is dat! Coffeeshophouders hebben geen enkele zekerheid en kunnen dus zomaar, op elk moment, door de gemeente worden gedwongen hun deuren te sluiten als de gemeente dat wenselijk acht. Ook al mogen coffeeshops elders in de stad gewoon open blijven.

Het is echter niet de schuld van de rechtbank die deze grilligheid toestaat, maar van de wetgever die de verkoop van softdrugs in een schemerzone tussen legaal en illegaal laat plaatshebben. Formeel mag het niet, maar in de praktijk wel, want zowel de verkoop als de consumptie van softdrugs wordt gedoogd. Maar coffeeshops mogen geen drugs inkopen, dus moeten ze niet alleen met criminelen zaken doen, maar worden ze door de overheid zelf criminelen gemaakt. Vervolgens gebruikt dezelfde overheid, in dit geval de gemeente Amsterdam, dat weer als reden om ze te sluiten. Zo doe je het nooit goed.

Als de overheid op deze manier met een andere groep ondernemers zou omspringen, was er ongetwijfeld meer verzet gekomen, maar de coffeeshophouders hebben het nakijken. Dat is onterecht. Bedrijven kunnen op deze manier geen zaken doen. Er bestaat ook nog eens het gevaar dat vooral eerlijke, hardwerkende ondernemers de branche verlaten en de 'rotte appels' achterblijven.

De overheid moet duidelijkheid bieden. Idealiter legaliseert het softdrugs, want het is niet de taak van de overheid om burgers tegen zichzelf in bescherming te nemen. Zolang niemand anders er last van ondervindt, moet het toegestaan zijn drugs te consumeren. Alcohol en sigaretten zijn ook slecht voor de gezondheid, maar niet verboden. Veel drugs zijn niet veel erger. Waarom mag het een wel en het ander niet?

Het alternatief is criminalisering. Dat zou niet rechtvaardig zijn, maar is nog altijd beter dan het huidige gedoogbeleid dat geen enkele zekerheid biedt. Tijd om de knoop door te hakken.