Geen verrassing.
De Amerikanen gaan weer eens
aan de haal met een nobelprijs. Ditmaal voor de economie.
Christopher Sims en Thomas Sargent krijgen de prijs voor hun onderzoeken over de macro-economie.
Hoewel ik de nobelprijs voor de vrede een totaal irrelevante gebeurtenis vindt geldt dat niet voor de prijs voor de economie (en ook niet scheikunde en natuurkunde). Zolang het committee alles dat ook maar enigszins politiek is links laat liggen komen ze vaak met prima winnaar aanzetten.
Het vervelende is alleen natuurlijk dat de zogenaamde belangrijkste prijs (die het meeste aanzien geniet, tenminste) weinig meer dan een politieke aangelegenheid is van progressieve activisten.
Afijn.