Amerika luisterde EU-diplomaten af

Het Duitse magazine Der Spiegel heeft documenten mogen inzien van Edward Snowden waaruit blijkt dat de Verenigde Staten niet alleen haar eigen burgers en die van Europa afluisterde, maar ook Europese diplomaten in Washington en bij de VN.

Uit een geheim document van september 2010 blijkt dat de NSA afluisterapparatuur had geplaatst in de diplomatieke afvaardiging van de EU in Washington en bij de Verenigde Naties in New York. Daarnaast was het interne computernetwerk geïnfiltreerd. Daardoor had de NSA niet alleen toegang tot telefoongesprekken, maar ook tot emails en zelfs documenten opgeslagen op computers.

Hoewel ieder land andere landen probeert te bespioneren gaat dit wel heel erg ver, zeker aangezien Amerika en de EU bondgenoten heten te zijn. Duitsland, Frankrijk, maar ook Nederland kunnen dit niet zomaar over hun kant laten gaan, al helemaal niet omdat het hier diplomaten (en ministers, etc.) betreft die in volledige vertrouwelijkheid en privacy hun werk moeten kunnen doen.

Ze zouden bijvoorbeeld kunnen stellen dat als de privacy van EU-afgevaardigden niet gewaarborgd kan worden op Amerikaans grondgebied, de VN misschien maar moet verhuizen. Waarom niet een hoofdkantoor in, zeg, Brussel? Het idee alleen al te opperen zal een klap in het gezicht zijn van Obama, die daardoor internationaal én nationaal afgaat.

Op zich een leuk idee, alleen is het daarmee niet opgelost. Uit de documenten blijkt namelijk ook dat de VS de EU al eerder had afgeluisterd in Europa zelf:

Het staat buiten kijf dat, als Amerika EU-politici inderdaad afluistert (of heeft afgeluisterd), ze daar voordeel bij heeft gehad. Denk eens na: bij onderhandelingen en stemmingen wist de VS (tot op zekere hoogte) wat de Europeanen zouden doen en eisen. Wat zal dat prettig voor ze zijn geweest. 

En dan heb ik het nog niet eens over de mogelijkheid dat de afluisteracties gevoelige informatie hebben opgeleverd die Europese bureaucraten en zelfs ministers - laten we zeggen - vatbaarder heeft gemaakt voor Amerikas belangen. Ook een dergelijk scenario is niet ondenkbaar.

Het is dus tijd voor de EU om een keer van zich af te bijten en zich in te zetten voor de privacy van eigen diplomaten, ministers en andersoortige overheidsfunctionarissen, én die van haar eigen burgers (of moeten we tegenwoordig zeggen: onderdanen?).

Merkel, Rutte, of anders maar Van Rompuy: kom er maar in.