Altijd kritiek en verwijten - Waarom een activistische jeugd nooit deugt

Volgens de NRC wordt de jeugd altijd verweten dat ze zich niet, te weinig of verkeerd inzet. Degelijk onderzoek hiernaar blijkt er niet te zijn. Zij rakelden een aantal oude krantenartikelen op en ontdekten een duidelijke trend!

De aanleiding is natuurlijk de kritiek op klimaatspijbelaars. Zijn ze nou echt zo goed ingelezen, is het ze om het spijbelen te doen of zijn ze geïndoctrineerd? Hoe het ook zij, ze zullen het nooit goed kunnen doen.

Waar de jeugd enerzijds als apathisch wordt beschouwd, is anderzijds enige vorm van activisme door deze generatie net zo 'verkeerd'. Die apathie werd in 1991 door Trouw al onderstreept en Rob Wijnberg zette daar in 2007 nóg een streepje extra onder.

Gebeurde er wél wat, dan ging het vooral om 'praktisch idealisme'. Dat kwam veelal neer op: een thema aankaarten tijdens het consumeren op een benefietfestival, maar het moet 'vooral leuk blijven'. De conclusie die te trekken valt is dat er geen doorslaggevend bewijs is voor of de jeugd nou meer activistisch of meer apathisch is geworden.

Echter, de verschillende vormen van kritiek die de jeugd krijgt, van welke kant die ook komt, is wél terecht. Apathie is altijd een signaal dat er iets goed mis is in onze samenleving en activisme, hoewel beter dan apathie, trekt ook een hele doos terechte punten van kritiek los.

De jeugd, voor zover die al te generaliseren valt, mist nu eenmaal levenservaring, is de wereld nog aan het bevatten, mist de capaciteit om diep in taaie materie te duiken en ervaart zelf veelal de consequenties niet van allerlei soorten beleid. Enige opvattingen die ze over de maatschappij, politiek of de wereld hebben is haast nooit grondig bekritiseerd vanuit andere opvattingen, ideeën of denkbeelden dan degene binnen hetzelfde kader als waar ze mee in aanraking zijn geweest.

NRC meent echter dat kritiek op de jeugd meer zegt over de generatie ervoor. Wellicht hebben ze daar een punt, maar dat maakt de kritiek niet minder terecht. Iedereen heeft een hekel aan 'dat kneusje' dat de regels van het spel in z'n eigen voordeel wil veranderen nog voor hij het spel heeft leren beheersen. Ik denk dan ook dat kritiek op de jeugd een stuk minder zou zijn als ze zich wat nederiger op zouden stellen en een uitnodigende houding aan zouden nemen om kritisch te leren denken en diverse ideeën tot zich te nemen, voor ze de rest van het land even komen vertellen hoe het allemaal eigenlijk zou moeten.