We zijn in Nederland al een tijdje in de ban van de Armeense kinderen Lili en Howick. Ze zijn in de media geweest, er zijn columns geschreven en vlogs aan toegewijd. De kinderen moeten het land uit, maar in Nederland zijn we er heel erg verdeeld over. Die verdeling loopt gelijk met de klassieke links-rechts verdeling. Volgens Rutte is het klaar, ze moeten uitgezet worden.
Zelfs na de smeekbede van de kinderen is onze minister-president er duidelijk over: het proces is goed doorlopen en alles is goed gegaan. Er is dus geen reden om van de regels af te wijken. Sterker nog, als je nu afwijkt van de regels en procedures, dan kan dat bij elke persoon die in de media komt en smeekt om te kunnen blijven. Dan is het einde zoek.
Dit betekent niet dat er niets meer gedaan wordt of dat er niet geprobeerd wordt om dit tegen te houden. De advocaat doet er alles aan om de uitzetting tegen te houden. Elk juridisch middeltje wordt uit de kast gehaald:
De advocaat van de Armeense kinderen Howick en Lili doet een ultieme poging om hun uitzetting te voorkomen. Advocaat Schüller heeft gevraagd om een voorlopige voorziening voor de kinderen, omdat het slecht gaat met de moeder.
In een verklaring schrijft Schüller dat een onafhankelijke psychiater de moeder in Armenië heeft onderzocht op verzoek van voogdij-instantie Nidos. Die heeft volgens de advocaat geconcludeerd dat ze moet worden opgenomen in een kliniek en zolang niet voor de kinderen kan zorgen. Volgens de advocaat betekent dat dat Lili en Howick zes maanden in een kindertehuis moeten blijven.
Ik vind het heel naar voor de kinderen, omdat ze ook niet gevraagd hebben om deze ellendige situatie, maar het is belangrijk om duidelijk en direct te zijn over deze context en de gevolgen. Daarom hoop ik dat de uitzetting doorgaat, omdat er anders geen algemeen beleid opgesteld kan worden. We will see!