Afstuderende moeder bereidt zich voor op de meest trotse dag van haar leven. Dan volgt er een epische verrassing

Een schitterend verhaal.

Het is één van de moeilijkste aspecten van het leven van een militair - zeker van een Amerikaanse militair: je wordt met enige regelmaat op een langdurige missie gestuurd in een ander deel van de wereld waardoor je je familie vreselijk moet missen.

Sgt. Markita James is zo'n militair. Ze dient in het Amerikaanse leger en werd uitgezonden naar Afghanistan. Dat is altijd bijzonder zwaar, maar dat was nu nog meer het geval: haar moeder was namelijk teruggegaan naar de universiteit en zou haar Master binnenkort in ontvangst nemen. Als dochter wil je daar natuurlijk bij zijn, maar dat was niet mogelijk.

Tenminste, dat dacht Markita's moeder, Debra Cooper. Ze was bijzonder trots dat ze haar Master's Degree in ontvangst kon nemen, maar ze vond het vreselijk jammer dat haar dochter er niet bij kon zijn. Toch begreep ze het wel; zelf diende ze jaren geleden namelijk ook in het leger. Daarom was het een stil gemis: ze had graag gewild dat het anders was, maar moest het maar accepteren.

Gelukkig voor Debra had haar dochter samen met haar gezaghebbers én Debra's professoren stiekem een verrassing gepland. Markita was namelijk wel degelijk teruggekeerd uit Afghanistan en was, jawel, óók bij de ceremonie. Het Amerikaanse WSB-TV legt uit wat er gebeurde:

When Brenau University President Ed Schrader gave his welcoming remarks at the 2015 commencement, he gave a special acknowledgment to the active duty military personnel and veterans among the graduating class. Schrader singled out one veteran: Debra Cooper, of Winder, who was about to receive a diploma for a Master of Occupational Therapy degree. Not only had Cooper served in the U.S. Army, Schrader said, but her daughter, Staff Sgt. Markita James, of Dublin, was currently serving in Afghanistan.

Schrader corrected himself.

“Actually Sgt. James is not in Afghanistan,” he said. “She is here so that she could be with her mother at graduation.”

Moeder Debra draaide zich vliegensvlug om en zag haar dochter - natuurlijk in uniform - dolblij op haar aflopen. Debra stond op en de twee vlogen elkaar in de armen.

Een studiegenootje van Debra laat weten: "Ik zat in dezelfde klas en was erg geraakt toen Debra Markita zag. Niemand hield het droog."