AD-columnist geeft Sylvana's beeldenstorm ervan langs: 'Moeten we Rembrandt dan ook maar verbannen?'
Deze zaterdag: een Nederturkse columnist voor het AD die zijn leven stevig lijkt te hebben gebeterd en Sylvana's geschiedsvervalsing inmiddels ziet voor wat het is: "spastisch omgaan met het verleden".
Begin dit jaar schreven we bij De Dagelijkse Standaard al eens over Özcan Akyol, een columnist die drie keer per week voor het AD schrijft. De man schreef destijds over Sylvana's faalprojectje Artikel1, waarbij hij met een prima analyse kwam maar een wat teleurstellende conclusie. Ik citeer wat we destijds schreven over zijn analyse:
Deze Nederturkse meneer schrijft, terecht, dat het faalproject van Sylvana Simons — Artikel 1 dus — totaal geen zoden aan de dijk zet. Net als ons is het hem namelijk opgevallen dat Artikel 1 er niet in is geslaagd om genoeg ondersteuningsverklaringen te verzamelen in Friesland, Drenthe, Overijssel en Zeeland.
En over zijn minder rake conclusie:
Vervolgens concludeert hij dat het “beter zou zijn voor haar boodschap” als ze een burgerrechtenbeweging zou beginnen. Duidelijk is dat meneer de columnist die beweging dan maar wat graag zou steunen.
Bijzonder jammerlijk, zeker omdat het er eerst op leek dat hij Sylvana's faalpartijtje zag voor wat het is: een instrument waarmee zij het minderwaardigheidsgevoel van allochtone Nederlanders wil uitbuiten voor haar eigen gewin: het afvlakken van de Nederlandse gewoontes, normen en waarden.
Maar niet getreurd, want er is nog hoop voor deze man! Hij lijkt zijn leven sinds het begin van dit jaar aardig te hebben verbeterd. Nu het definitief niets wordt met Artikel1 - er zou een doorstart onder een nieuwe naam komen, maar dat laat nog steeds op zich wachten - richt Simons zich weer op dié dingen waar ze goed in is: "RACISME!" schreeuwen. Als onderdeel daarvan steunde ze een walgelijk initiatief om het Rotterdamse Witte de With-kunstcentrum van een andere naam te voorzien, omdat Witte Corneliszoon de With een 'foute Hollander' en een 'koloniale uitbuiter' zou zijn geweest. Daar schrijft Akyol dit over:
Wat bijzonder is: veel mensen, onder wie ikzelf, wisten tot voor kort helemaal niet wat de rol van Witte Corneliszoon de With in de zeventiende eeuw was. Pas toen maritiem historicus Ronald Prud’homme hier wat meer op de radio over vertelde, gingen de beelden uit de Gouden Eeuw leven en begreep ik waar de weerstand vandaan kwam. Maar door prominente figuren van vroeger dood te zwijgen, wordt ons verleden er niet beter op.
Dat hij begrip voor weerstand tegen een figuur die al eeuwen dood is kan opbrengen, vergeven we hem hier maar even. Zijn verdere analyse is namelijk perfect, want welke historisch figuur is dan wel perfect? Neem Rembrandt: over hem zeurt Sylvana natuurlijk niet, maar ook hij maakte gebruik van verfstoffen die door slaven waren gemaakt. Maar maakt dat van de grootste schilder aller tijden meteen een schurk? Natuurlijk niet. Zoals Akyol terecht betoogt:
De grote fout die we maken, is dat we het gedrag van onze voorvaderen toetsen aan de kennis die we nu hebben. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
En zo is het maar net: iedereen is het er tegenwoordig wel over eens dat slavernij iets slechts is, maar zo was het vroeger simpelweg niet: het was de normaalste zaak van de wereld. Je hoefde geen gewetensloze schurk te zijn om destijds mee te doen aan het onderhouden van de kolonieën: iedereen deed dat direct of indirect immers wel. Hoe kun je ze dat nou kwalijk nemen? Niet, natuurlijk. In dit stukje haalt Akyol echter het stevigste uit naar mevrouwtje Simons:
In deze turbulente tijden, waarin we het vaak hebben over acceptatie van anderen, met al hun eigenaardigheden en tekortkomingen, is goed om op de eerste plaats te berusten in wat we zelf allemaal vroeger niet goed deden. Alleen is het nogal rigoureus en contraproductief om dit sentiment te vertalen in een nieuwe beeldenstorm.
Die energie kan beter worden gestoken in nog meer kennisoverdracht, bijvoorbeeld in het onderwijs of juist in allerlei culturele centra. Door spastisch met een twijfelachtig verleden om te gaan, bewijzen we niemand een dienst.
Au: die zit! Inderdaad, Sylvana: je kunt wel altijd zeuren dat we hier mensen discrimineren in plaats van hun verschillen te accepteren, maar jij hebt al moeite met het accepteren van mensen die als eeuwen te dood zijn om zich te kunnen verantwoorden. Ga dus maar eens even rustig in de hoek zitten nadenken over je éigen tekortkomingen - en ja, dat zijn er helaas wel wat - en kom dán terug om ons de les te lezen over onze vaderlandse geschiedenis!
