2-jarige peuter was 48 uur lang vermist. Toen deed een emotionele man deze ontdekking

Rainn Peterson werd op zondagavond, 18:30 uur, vermist. Haar paniekerige familie belde onmiddellijk de politie. Rainn was namelijk slechts twee jaar oud.

Je kunt je er iets bij voorstellen. Op zo'n moment vrees je natuurlijk dat je kind iets vreselijks is overkomen. Is ze ontvoerd of is ze zelf op avontuur gegaan? En hoe kan ze voor zichzelf zorgen? Ze heeft niets om van te leven en kan mensen ook niet zomaar even om hulp vragen. Wat als een persoon met slechte intenties haar vindt en meeneemt?

Eerst verstreek er één uur... daarna nog eentje. Vrijwilligers en politieagenten gingen op zoek naar Rainn, maar niemand kon haar vinden. Dat was bijzonder slecht nieuws: de eerste 24 uur van een verdwijning zijn namelijk van levensbelang. Na één dag is de kans heel gering dat je een vermist kind terugvindt; in ieder geval in goede gezondheid.

Na 48 uur ontving het Amerikaanse alarmnummer echter een telefoontje van een buitengewoon emotionele en blije man. Zijn openingszin vertelt het hele verhaal:

"Ik heb baby Rainn gevonden en ze leeft!"

De plek waar Rainn gevonden werd was maar een paar honderd meter van de plek waar ze verdween. Het meisje lag rustig op de grond te slapen. Op de audio van het telefoontje naar 911 kun je horen hoe de man het kleine meisje gerust probeert te stellen: "Je bent veilig baby, je bent veilig."

Op een gegeven moment - halverwege het gesprek met 911 - begon Rainn ineens te huilen. De medewerker van het alarmnummer:

"Is dat Rainn die huilt? Ik hoor haar! Oh, ik heb gewoon kippenvel!"

De held die Rainn redde antwoordde:

"Ik ook. Ik kon dit kind niet opgeven. Godzijdank."

Rainn verdween toen ze bij haar grootouders was. De politie deed een beschrijving van haar uitgaan waarin gesteld werd dat ze een paars shirt aan hand, een grijze broek, en roze-met-groene schoenen. Toen de man haar vond had ze diezelfde kleren aan.

Slechts enkele minuten nadat de man Rainn vond arriveerde een ambulance die haar meteen naar een ziekenhuis bracht. Daar werd ze onderzocht. Ongelooflijk genoeg verkeert ze in goede gezondheid.

En dat alles met dank aan een vrijwilliger die weigerde om op te geven.