Alarmnummers hebben vaak lolbroeken aan de lijn, maar in dit geval bleek het niet om een grap te gaan. Laat ik één ding duidelijk maken: telefonisten bij alarmnummers als 112 zijn bikkels. Precieze cijfers zijn er niet, maar dat ze dagelijks te maken krijgen met zogenaamde grappenmakers, is wel duidelijk.
Zo ook Keith, die aan het werk was voor 911, het Amerikaanse 112. Meestal
wordt het snel duidelijk als de beller minder serieuze intenties heeft, maar dit gesprek met een vrouw zal hem altijd bijblijven:
- 911, waar hebt u een noodgeval?
- 123 Main St.
- Oké, wat is daar aan de hand?
- Ik zou graag een pizza laten bezorgen.
"Wéér een nepnoodgeval", dacht hij. Hij had nu kunnen ophangen, maar hij besloot toch nog even duidelijk te maken dat dit het
alarmnummer was:
- Mevrouw, u bent verbonden met 911.
- Ja, dat weet ik. Kan een een grote pizza met pepperoni, champignons en pepertjes krijgen?
- Ehm.. Het spijt me, maar u weet dat u 911 gebeld hebt toch?
- Ja, weet u hoe lang het gaat duren?
- Oké mevrouw, gaat alles goed daar? Hebt u een noodgeval?
- Ja, dat heb ik.
En opeens drong het tot Keith door wat hier aan de hand was:
- En u kunt er niet over praten omdat er iemand bij u in de kamer is?
- Precies, dat klopt. Hoe lang gaat het duren?
- Er is een agent op zo'n kilometer afstand van u. Hebt u wapens thuis?
- Nee.
- Kunt u aan de lijn blijven?
- Nee. Tot zo, bedankt.
Toen de agent in kwestie aankwam bij het huis bleek er inderdaad één en ander aan de hand te zijn: De ernstig dronken man van de vrouw was haar aan het bedreigen. Al snel werd ook duidelijk dat dit niet de eerste keer was dat hij dit had gedaan, en dat er meer problemen waren. Hoe dan ook, complimenten voor Keith en zijn snelle doordenkvermogen... Zulke mensen zouden we meer moeten hebben!