In een verbijsterende wending van gebeurtenissen lijkt het erop dat Sigrid Kaag, wiens beleid in Nederland niets minder dan een catastrofe is geweest, nu op het punt staat om een aanzienlijke internationale positie te bemachtigen. Volgens bronnen binnen de journalistiek is Kaag de "leidende kandidaat" om te worden benoemd als "Speciaal Afgezant van de VNL" voor de rol van "Humanitarian and Reconstruction Coordinator in Gaza". Dit is de vrouw die in Nederland chaos en onvrede heeft gezaaid, wiens beleid gekenmerkt werd door mismanagement en disconnectie met de burgers. En nu, als beloning voor haar falen – of moeten we zeggen, als beloning voor haar toewijding aan het globalistische project van haar vrienden bij organisaties als het Wereld Economisch Forum – wordt ze voorgedragen voor een rol van internationaal belang.
De
taakomschrijving van deze nieuwe functie, goedgekeurd door de
Verenigde Naties, omvat de coördinatie, monitoring en verificatie van humanitaire hulp in Gaza, iets wat aanzienlijke diplomatieke en organisatorische vaardigheden vereist. Het doel is om de levering van humanitaire hulp te versnellen, terwijl ervoor gezorgd wordt dat deze daadwerkelijk bij de burgers terechtkomt.
Dat iemand met Kaags track record – iemand die in eigen land al zo’n verdeeldheid en wanbeleid heeft gecreëerd – nu wordt overwogen voor een dergelijke functie, is een groteske ironie. Het is een duidelijk teken dat internationale functies vaak meer te maken hebben met politieke spelletjes en wederdiensten dan met daadwerkelijke competentie.
Aan de andere kant moeten we niet vergeten dat deze mevrouw heel pro-Palestijnen pretendeert te zijn. In het verleden uitte ze altijd felle kritiek op
Israël (iets dat ze de afgelopen maanden niet heeft gedaan, trouwens, terwijl Israël Gaza helemaal plat bombardeert. Apart. Je gaat bijna denken dat haar gevoelens voor de Palestijnen toch niet zo uit haar hart komen als ze graag zegt).
Zoals gewoonlijk, het echte verhaal is niet de benoeming zelf, maar wat het onthult over de machinaties achter de schermen. De waarheid is dat Kaag niet gekozen wordt voor haar prestaties in Nederland, maar voor haar loyaliteit aan een agenda die ver buiten onze landsgrenzen ligt. Een agenda die niets te maken heeft met het dienen van de Nederlandse bevolking, maar alles met het bevorderen van een globalistische visie die onze nationale soevereiniteit ondermijnt.
Oh, en het idee dat ze iets nuttigs gaat doen voor de Palestijnen? Nogmaals, ze pretendeert heel erg pro-Palestijnen te zijn. Maar toen dit jaar de echte test kwam na de vreselijke aanslagen van Hamas en daarna de roekeloze aanval van Israël op Gaza bewees deze vrouw uiteindelijk maar om één ding te geven: haar eigen carriere. Dat wisten wij in Nederland al, maar misschien dat burgers in het buitenland dat nu ook door hebben.
