Israëlische aanval op Zuid-Beiroet: Hezbollah leiders uitgeschakeld, maar tegen gigantische prijs

Hezbollah is een door en door verrotte organisatie. Ze terroriseren niet alleen Israël, maar ook hun eigen bevolking in Libanon. Door hun aanwezigheid in woonwijken en burgergebieden stellen ze bewust onschuldige mensen bloot aan de dreiging van vergeldingsacties. Voor veel mensen is de uitschakeling van deze leiders dan ook een zegen.

Maar, en dat is een groot maar: de manier waarop Israël deze operatie heeft uitgevoerd, roept ernstige vragen op. Terwijl Israëlische burgers op sociale media video's delen waarin ze feestend in cafés te zien zijn, komt er uit Libanon een heel ander verhaal naar buiten. De bommen die op de woonwijken in Zuid-Beiroet werden gegooid, waren gericht op Hezbollah, maar troffen ook talloze burgers, waaronder vrouwen en kinderen. Er zijn beelden van kinderlijkjes die onder het puin vandaan worden gesleurd, gezinnen die in een oogwenk zijn weggevaagd.

Israël claimt dat het de buurtbewoners heeft gewaarschuwd voor de aanval, maar die waarschuwingen kwamen veel te laat. En dan nog, ze kwamen midden in de nacht, toen iedereen sliep. Hoe verwacht je dat mensen tijdig kunnen vluchten als ze pas enkele minuten voor een aanval worden gewaarschuwd? Dit is simpelweg niet acceptabel.

De kritiek op Israël is dan ook hevig. Er worden beelden gedeeld van verwoeste huizen en dode burgers, mensen die niets met Hezbollah te maken hebben. Het excuus dat deze mensen in de buurt van Hezbollah-leiders woonden, is te zwak om de vernietiging van zoveel onschuldige levens goed te praten. Het is een onethische manier van oorlog voeren. Eén terrorist uitschakelen door een bom te gooien die tegelijkertijd tientallen burgers doodt? Dat is geen strategie. Dat is wanbeleid.

De vreugde die sommige Israëliërs tonen terwijl de gevolgen van hun land's aanval zichtbaar worden in Libanon, is ronduit ziekmakend. Hoe kan men vieren terwijl kinderen in Beiroet hun leven verliezen door deze aanvallen? Het feit dat Hezbollah-leiders zijn uitgeschakeld is op zichzelf goed nieuws, maar de manier waarop dit gebeurd is, roept ernstige ethische en morele vragen op.

Israël heeft het recht om zichzelf te verdedigen, en niemand met een gezond verstand zal de terreur van Hezbollah verdedigen. Maar er moet een grens zijn. Het doden van onschuldige burgers kan en mag nooit worden gezien als een aanvaardbare prijs voor het uitschakelen van vijandelijke leiders.

Het is blijkbaar niet populair om dit hardop te zeggen in rechtse kringen, maar oorlogen dienen op een zo morele manier mogelijk gevoerd te worden. Israël is overduidelijk heel bewust bereid om grote aantallen burgers om zeep te helpen als daarbij ook een paar leiders van een terreurmilitia gedood worden.