Achterlijk 'Meldpunt' voor 'Discriminatie!!11!' doet aangifte tegen Johan Derksen: 'Zo erg wat hij over zwarte Habtamu de Hoop zei!'

Habtamu de Hoop, het object van deze controverse, mag dan in Friesland zijn opgegroeid, maar Derksen's opmerking – hoe bot ook geuit – raakt aan een diepere, filosofische vraag over identiteit. Is opgroeien in een cultuur genoeg om je die cultuur volledig eigen te maken? Een interessante vraag die discussie verdient, zou je denken. Maar nee, in plaats daarvan trekken de professionele aanstootnemers ten strijde.

Het discriminatiemeldpunt Tûmba, blijkbaar behoeftig aan aandacht, heeft de stoute schoenen aangetrokken om Derksen aan te klagen voor discriminatie. Meer dan duizend meldingen zijn binnengekomen, een getal dat ongetwijfeld menig subsidieverstrekker zal bekoren. Zie hier het verdienmodel van de discriminatie-industrie in volle glorie.

Wanneer zijn we van een samenleving die streefde naar vrijheid van meningsuiting afgegleden naar een cultuur waarin elke afwijkende mening als belediging wordt gezien? Derksen, met zijn ongezouten mening, is misschien niet ieders kopje thee, maar sinds wanneer is het uiten van een onpopulaire mening een misdaad?

Johan Derksen, irritant of niet, heeft het recht zijn mening te uiten zonder dat daar een juridische strijd van wordt gemaakt. Je kunt zijn mening achterlijk vinden, grof of asociaal... maar dat maakt het niet minder een mening. Zijn mening. Meningen zijn geen misdaden. Of zouden dat niet moeten zijn, in ieder geval.

Toen Nederland nog enigszins normaal was, was dat ook niet echt het geval. Maar tegenwoordig? Tegenwoordig heb je een hele industrie opgebouwd rond Woke en BLM. Een industrie die overal racisme en discriminatie in wíl zien, omdat de industrie daar zelf wel bij vaart.

Nederland, het is tijd om wakker te worden en de ware aard van deze zogenaamde discriminatie-aanklachten te zien. Vrijheid van meningsuiting is het fundament van onze democratie, laten we dat niet vergeten.