Nederland het beste naïeve jongentje van de klas met het weggegeven van asielverzoeken

Waar komt deze absurde gulheid vandaan? Uit een misplaatst superioriteitsgevoel, een soort morele hoogmoed die ons niet alleen kwetsbaar maakt, maar ons ook opzadelt met problemen die we gemakkelijk hadden kunnen vermijden. Terwijl andere landen hun grenzen bewaken en hun asielbeleid aanscherpen, blijft Nederland de rode loper uitrollen voor praktisch iedereen die aan de poort klopt. Dit is geen humaniteit; dit is zelfdestructie.

De situatie in Ter Apel is een triest dieptepunt in deze tragedie. We zien daar de directe gevolgen van ons lakse beleid: overvolle opvangcentra en een gemeenschap die de lasten moet dragen van deze ongebreidelde instroom. Veel van deze zogenaamde vluchtelingen komen uit veilige derde landen, maar vinden Nederland een aantrekkelijke optie vanwege de lage drempels en hoge uitkeringsmogelijkheden. Dit is niet alleen onrechtvaardig tegenover de Nederlandse burger, het maakt ook een karikatuur van het asielrecht, dat bedoeld is voor mensen die echt nergens anders heen kunnen.

Het is hoog tijd dat deze waanzin stopt. Nederland moet zijn asielbeleid niet alleen herzien, maar compleet omgooien. Genoeg van het voordeel van de twijfel; het is tijd voor een beleid dat gebaseerd is op feiten, gezond verstand en bovenal nationaal belang. We moeten de poorten niet sluiten, maar we moeten wel zorgen dat alleen degenen die onze bescherming echt nodig hebben, binnen kunnen komen.

We kunnen niet doorgaan met het spelen van de goedzak terwijl onze Europese buren zich terecht zorgen maken over hun nationale veiligheid en sociale cohesie. Nederland moet wakker worden en de realiteit onder ogen zien: een land dat zijn grenzen niet serieus neemt, zal uiteindelijk ook niet serieus genomen worden door zijn burgers en door de rest van de wereld. Het is tijd om het braafste jongetje van de klas-mentaliteit achter ons te laten en te kiezen voor een beleid dat ons land daadwerkelijk beschermt en behoedt voor misbruik.