Op aanwijzing van staatsecretaris Ankie Broekers Knol moeten asielzoekers opgevangen worden in Gorkum. Dwang. Noodsituatie. Aldaar worden ze door christenen opgevangen met een spandoek “Welcome in Gorkum”. Geweldig! Op de tafels zijn briefjes met “wij bieden u vrijheid, bescherming en liefde”, “ dat kunnen ze niet lezen, maar wel met Google Translate!”
Wat een naieve lieverds. Human kindness is overflowing! Helaas hebben deze christenen de parabel van de Barmhartige Samaritaan niet goed begrepen. Deze ‘slachtoffers’ reizen immers niet verder maar blijven in de herberg voor ‘bed, bad, brood’ voor altijd. En daarna een huis met voorrang en toelagen. Belastingbetalers doen de rest.
Maar stel dat deze asielzoekers een zeer besmettelijke en gevaarlijke virus onder de leden hebben. Ze dan toch opvangen? Of stel dat onder de asielzoekers zich een fors aantal zware criminelen bevinden. Ze dan toch opvangen? Waar houdt empathie op? Op de wereld bevinden zich ongeveer 2 miljard mensen die in principe naar het westen zouden willen vluchten. Ze opvangen? Kortom, als empathie de overhand krijgt - zoals al decennia het geval is in Nederland - dan slaat irrationaliteit en schade toe.
De Amerikaanse psycholoog Paul Bloom: “In
politiek ben ik tegen empathie, het leidt tot irrationaliteit en schade. In beleidsvoering dient men zo rationeel mogelijk te handelen, met zicht op de lange consequenties daarvan.” De kabinetten Rutte hebben alhier veel schade aangericht door ruim 100.000 immigranten op te vangen, ten koste van onze verzorgingsstaat. Lees eens Paul Bloom’s. “Against empathy”. Misschien helpt het of is het parels voor de zwijnen?