Vandaag is de Formule 1-wereld een absolute grootheid verloren. Eddie Jordan, de man die met zijn flamboyante stijl, scherpe tong en onmiskenbare charisma de sport kleur gaf, is op 76-jarige leeftijd overleden aan prostaatkanker. Maar laten we niet treuren om zijn heengaan – laten we vieren wie hij was: een larger-than-life figuur die leefde alsof elke dag een race was, en die de Formule 1 voorgoed op zijn kop zette.
Eddie Jordan was niet zomaar een teambaas; hij was een fenomeen. Met zijn kenmerkende wilde haar, kleurrijke overhemden en een grijns die boekdelen sprak, was hij het soort man dat een ruimte binnenliep en meteen alle ogen op zich gericht kreeg. Hij stond bekend om zijn controversiële uitspraken en spraakmakende beslissingen, maar ook om zijn ongeëvenaarde passie voor de autosport. Dit was een kerel die niet bang was om risico’s te nemen, of dat nu op het circuit was of daarbuiten. Hij leefde groots, lachte hard en liet zich door niets of niemand klein krijgen – zelfs niet door de ziekte die hem uiteindelijk velde.
Zijn impact op de Formule 1? Onuitwisbaar. Als oprichter van Jordan Grand Prix bracht hij in de jaren ‘90 een frisse wind in de sport. Met beperkte middelen en een flinke dosis lef wist hij zijn team naar successen te leiden die niemand voor mogelijk hield. Denk aan de legendarische overwinning van Damon Hill in Spa 1998, of de doorbraak van talenten als Michael Schumacher en Rubens Barrichello. Eddie had een neus voor talent en een talent voor chaos – en dat maakte hem zo uniek. Hij was geen grijze muis in een wereld van strakke pakken; hij was een rockster in een raceauto.
Natuurlijk was Eddie niet zonder controverse. Hij schuwde geen confrontaties, sprak zijn mening uit ook als die niet populair was, en zijn team kampte soms met financiële chaos. Maar dat maakte hem juist zo menselijk, zo benaderbaar. Hij was geen gladde zakenman die alles volgens het boekje deed; hij was een dromer met een visie, een vechter die zijn eigen weg baande (en die heel erg blij met geld was). En laten we eerlijk zijn: de Formule 1 zou een stuk saaier zijn geweest zonder zijn bravoure.
Maar wat dit verhaal écht ongelooflijk maakt, is wat er vannacht gebeurde. Eddie Jordan runde samen met oud-coureur David Coulthard de populaire podcast Formula for Success. Geloof het of niet, maar slechts 12 uur geleden werd de nieuwste aflevering geüpload – een aflevering waarin Eddie gewoon meepraatte, grappen maakte en zijn visie deelde, zoals hij altijd deed. Geen woord over zijn verslechterende gezondheid, geen hint dat hij op sterven lag. Terwijl hij in december 2024 al openlijk had verteld over zijn strijd tegen prostaatkanker, die zich agressief had verspreid naar zijn blaas, ruggengraat en bekken, bleef hij tot het allerlaatste moment zichzelf: dapper, energiek en onverzettelijk.
Luister naar die laatste aflevering op Spotify en je hoort een man die weigert op te geven. Terwijl de dood hem letterlijk in de nek hijgde, zat hij daar met Coulthard te praten over races, rivaliteit en het leven – met die typische Eddie-glimlach in zijn stem. Wat een doorzetter. Wat een held.
Eddie Jordan mag dan niet meer onder ons zijn, maar zijn geest blijft rondspoken in de paddock. Hij was een man die liet zien dat je met lef, passie en een beetje gekkigheid de wereld kunt veroveren. De Formule 1 verliest een titan, maar wint een legende die nooit vergeten zal worden. Rust in vrede, Eddie – en bedankt voor alles. Je hebt de finishlijn bereikt, maar jouw verhaal blijft eeuwig doorrazen.