Er heeft onlangs een boeiend en urgente discussie plaatsgevonden binnen de muren van het Europees Parlement. De Europarlementariërs Marcel de Graaff (FVD), Joachim Kuhs (AfD), John Laughland (FVD International) en Viruswaarheid voorman Willem Engel gingen frontaal in het verzet tegen de goedkeuring van de COVID-vaccins. Dit gesprek kun je hier terugkijken.
Een weerwoord kwam in de vorm van een brief gericht aan de EMA, waarin het Europees geneesmiddelenagentschap werd aangesproken op hun verantwoordelijkheid en commitment aan de principes van goed bestuur en goede medische praktijk. Slechts woorden waar de Europese bureaucraten van houden, maar nu toegepast in een arena waar zij liever niet het licht op schijnen: de vermeende schadelijkheid en doeltreffendheid van de COVID-vaccins.
Heren als De Graaff, Kuhs, Laughland en Engel zetten zich in voor het welzijn van alle Europese burgers en de zuinige besteding van onze hardverdiende belastinggelden – iets wat binnen de echo-kamer van het pluche in Brussel eerder overtreden dan nageleefd wordt. De brief was direct: zij eisten de onmiddellijke opschorting van de marketingvergunningen voor de Pfizer en Moderna vaccins.
Dit soort discussies, waarbij de stem van het gezonde verstand het opneemt tegen de holle frasen van de bureaucratische elite, laten zien dat er nog altijd strijdbare helden binnen Europa zijn. Helden die niet bang zijn om tegen de stroom in te zwemmen, die niet bang zijn om de ongemakkelijke vragen te stellen. Die meer geven om de rechten van Europese burgers dan om hun eigen politieke carrière.
Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen de globalistische elites.
Het is nu aan de EMA om met een waardig antwoord te komen. Zou er eindelijk geluisterd worden? Zou de stem van het volk eindelijk echoën in de marmeren hallen van Brussel? De tijd zal leren of de Europese bureaucraten hun verantwoordelijkheden serieus nemen, of dat ze, zoals gebruikelijk, hun oren sluiten voor geluiden die niet passen in hun strak georkestreerde narratief.