Het ''historische'' EU migratiepact: Een farce van formaat!
Het zogenaamde 'historische' asiel- en migratiepact van de Europese Unie is niets meer dan een bureaucratische illusie, een politieke farce die de echte problemen handig onder het tapijt veegt. Na dagen van vermoeiende onderhandelingen tussen lidstaten en het Europees Parlement, wordt ons een pact voorgeschoteld dat meer weg heeft van een papieren tijger dan van een effectieve oplossing.
Laten we de feiten onder ogen zien: dit pact is een wanhopige poging om de schijn van controle te behouden in een situatie die al lang uit de hand is gelopen. Het idee dat migranten direct bij aankomst in Italië gescreend en geregistreerd worden zoals de Telegraaf schrijft, klinkt veelbelovend, maar wie gelooft er nog in de capaciteit van de EU om dit daadwerkelijk te realiseren? We hebben het over een organisatie die herhaaldelijk heeft gefaald om haar eigen grenzen effectief te beheren.
Lees ook
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de flitsprocedures voor migranten met weinig kans op een verblijfsvergunning. Klinkt stoer, maar het is niets meer dan een rookgordijn om de echte issues te verdoezelen. Het feit dat landen hun verantwoordelijkheid kunnen afkopen voor 20.000 euro per asielzoeker is een gotspe. Dit is geen solidariteit, dit is een vorm van handel in menselijke ellende, een manier voor rijke EU-landen om zich vrij te kopen van hun verantwoordelijkheden. Wij gokken erop dat Hongarije wel een geitenpadje vindt om zich hier onderuit te wurmen.
De trieste waarheid is dat dit pact een symptoom is van een dieperliggend probleem binnen de EU: een totaal gebrek aan ruggengraat en een onvermogen om harde beslissingen te nemen. Het is een schaamteloze poging om de burgers van Europa zand in de ogen te strooien, terwijl de grondslagen van onze veiligheid en soevereiniteit worden ondergraven.
Dit migratiepact is geen oplossing, het is een capitulatie. Het is een signaal dat de EU liever kiest voor het behoud van een façade van eenheid, dan voor het nemen van moedige stappen om haar burgers te beschermen. Het wordt hoog tijd dat we ons realiseren dat de oplossingen voor Europa's problemen niet vanuit Brussel zullen komen, maar vanuit de lidstaten zelf, die het lef moeten hebben om hun eigen koers te varen.
Het is een bittere pil om te slikken, maar dit pact is niet meer dan een historische blunder, een mislukking die zal worden herinnerd als het zoveelste bewijs van de EU's onvermogen om haar eigen beloftes na te komen. Europa verdient beter dan dit.
