Van auto's tot informatie: hoe gevestigde belangen innovatie vertragen

Auto's en vliegtuigen hebben de manier waarop we reizen drastisch veranderd, maar tegelijkertijd hebben ze ook een ecologische impact. Fossiele brandstoffen zijn niet duurzaam en we hebben alternatieve bronnen van schone energie nodig om onze planeet te beschermen. Toch wordt de ontwikkeling van hernieuwbare energie nog altijd belemmerd. Een belangrijke verklaring: de politieke invloed van rijke oliestaten. Deze landen hebben geopolitiek veel te verliezen bij een verschuiving naar duurzame energiebronnen en zetten alles op alles om hun invloed te behouden. Dit doen ze bijvoorbeeld door politieke druk uit te oefenen op andere landen.

Ook is het zo dat de belastingen op benzine en diesel niet volledig worden gebruikt om de ecologische impact van diezelfde brandstoffen te compenseren, laat staan om alternatieven te onderzoeken. Dit is een gemiste kans om te investeren in duurzame alternatieven, bijvoorbeeld waterstof en e-fuels. Daarnaast is de ontwikkeling van waterstof als energiebron nooit serieus genomen, terwijl dit enorm veel potentieel heeft.

Bitcoin is een baanbrekende digitale munt die de potentie heeft om de financiële wereld compleet te veranderen. Het biedt mensen de mogelijkheid om transacties zonder onnodige tussenpersonen uit te voeren en om de controle over hun geld terug te krijgen. In een decentrale economische markt kunnen overheden echter geen controle uitoefenen en dat vinden ze natuurlijk niet fijn. Daarom blijven cryptomunten vooralsnog een dingetje van speculanten. We verhandelen het via platforms als xbitcoinclub.nl/ en we hopen winst te maken, terwijl het zoveel meer mogelijkheden heeft dan een bestaan als investeringsspeeltje. Helaas hebben gevestigde belangen en overheden de ontwikkeling van digitale valuta's tegengehouden, omdat deze een bedreiging vormen voor het financiële systeem zoals we het kennen.

Het internet heeft ons de mogelijkheid gegeven om informatie vrij te delen en te verspreiden, maar deze vrijheid wordt elke dag weer wat meer meer bedreigd. Het gaat dan niet alleen om totalitaire regimes die de informatietouwtjes goed in handen hebben. Bedrijven zoals Google en Facebook hebben veel controle over wat we zien en lezen, en overheden wereldwijd controleren wat wel en niet toegankelijk is.

Het is dan wel waar dat het internet ons in staat heeft gesteld om informatie vrij te delen en te verspreiden, maar de opkomst van de zogenaamde wokecultuur en de daarbij horende cancel culture is een bedreiging voor deze vrijheid van informatie. Wokeactivisten en hun bondgenoten – sterren en politici die maar al te eenvoudig buigen voor een wokeagenda – hebben de neiging om bepaalde meningen en ideeën te censureren als ze niet in lijn zijn met hun eigen overtuigingen. Dit kan leiden tot een culturele en intellectuele stagnatie, waarbij de vrije uitwisseling van ideeën en informatie wordt beperkt door een dogmatisch en onbuigzaam wereldbeeld. Als we toegeven aan de dogmatiek van de wokecultuur, riskeren we het verlies van deze fundamentele vrijheid en het ontstaan van een monolithische en autoritaire samenleving. En toch lijkt dit exact te zijn wat onze samenleving aan het doen is.