Pensioenfondsen 'beven': compensatie nieuw stelsel in gevaar! (Schandaal!)
Het moest allemaal zo mooi worden, dat 'nieuwe' pensioenstelsel. Transparanter, persoonlijker, toekomstbestendiger – de beloften waren groots. Maar nu de eerste serieuze tegenwind op de financiële markten opsteekt, dankzij de door Trump veroorzaakte onrust, beginnen de pensioenfondsen al te beven en blijkt het fundament onder de overgangsregeling zo lek als een mandje. De Telegraaf meldt vandaag dat de cruciale compensatie voor deelnemers bij de overstap naar het nieuwe stelsel in gevaar komt als de malaise op de beurs aanhoudt. Dit is een schandaal dat nooit had mogen overkomen!
Het Luchtkasteel van de 'Evenwichtige Overgang'
Waar gaat het mis? De kern van de nieuwe pensioenwet is de overgang van collectieve potten naar meer individuele potjes. Om te voorkomen dat bepaalde groepen (met name oudere werknemers en gepensioneerden) hierbij onevenredig benadeeld worden, is een complexe compensatieregeling bedacht. Fondsen moeten, op het moment dat ze overstappen ('invaren'), voldoende geld in kas hebben om deze compensatie te betalen én om de vereiste buffers voor het nieuwe stelsel te vullen.
Zoals experts in De Telegraaf uitleggen: die overstap kan maar één keer gemaakt worden. Frank van Houdt van Triple A Risk Finance: "Daarvoor moeten ze op het moment van transitie voldoende geld in huis hebben.” En dat geld moet komen uit de beleggingsrendementen. Consultant Corine Reedijk van Aon stelt het nog scherper: "Simpel gezegd heb je een dekkingsgraad van 108% nodig om iedereen volledig te compenseren en om alle benodigde reserves te vullen."
Experts Bevestigen: Het Rammelt Aan Alle Kanten
De huidige beursdaling komt dus, zoals Ronald Doornbos (Triple A) zegt, op een "hoogst ongelukkig moment." Hij schat dat fondsen nu al "zomaar 7% van hun dekkingsgraad kwijt kunnen zijn." Hoewel de gemiddelde dekkingsgraad eind maart nog 118% was, zaten grote fondsen als PMT (metaal) en PFZW (zorg) toen al op slechts 110% en 112%. Als daar 7% af gaat, duiken ze al gevaarlijk dicht naar, of zelfs onder, die kritieke 108%. "De compensatie lijkt bij die fondsen wel in het gedrang te komen," aldus Doornbos.
Gevolg? Mensen die jarenlang premie hebben betaald, dreigen niet volledig gecompenseerd te worden voor de nadelen van de stelselwijziging. Ze gaan er dus gewoon op achteruit, ondanks alle mooie beloften! Zelfs gepensioneerden die al in het nieuwe stelsel zitten, lopen volgens Doornbos risico op kortingen volgend jaar.
Waarom Dit een FALEN van Beleid Is (en Nooit Had Mogen Gebeuren!)
Dit is waar we flink om de oren moeten slaan van de verantwoordelijke politici en beleidsmakers! Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat een systeemwijziging die de financiële toekomst van miljoenen Nederlanders raakt, zó afhankelijk is van de grillen van de beurs op het moment van overstappen? Dit had nooit mogen gebeuren, en wel hierom:
- Marktrisico's Zijn INHERENT aan Beleggen: Dat beurzen op en neer gaan, is geen verrassing. Het is de normaalste zaak van de wereld. Een robuust pensioenstelsel, en zeker een complexe transitie daarbinnen, moet hierop berekend zijn. Het feit dat een paar weken van koersdalingen de compensatie al direct in gevaar brengt, bewijst dat het hele plan gebouwd is op drijfzand en uitging van onrealistisch optimistische scenario's. Dit is onverantwoord bestuur.
- Valse Beloften en Gebakken Lucht: Bij de invoering van de wet is Nederlanders voorgehouden dat de overgang 'evenwichtig' zou zijn en dat er 'adequate compensatie' zou komen. Nu blijkt die compensatie afhankelijk te zijn van een gunstige beursstand op een specifiek, arbitrair moment. Dat waren dus valse beloften. De zekerheid die werd gesuggereerd, bestond helemaal niet.
- Gokken met Pensioengeld: De politici die deze wet hebben doorgedrukt (onder leiding van het vorige kabinet) hebben gegokt met het pensioengeld van miljoenen mensen. Ze hebben een systeem ontworpen dat alleen werkt bij mooi weer en hebben onvoldoende buffers en garanties ingebouwd voor het geval van economische tegenwind – een tegenwind die iedereen kon zien aankomen.
- Ontwerpfouten in het Stelsel: Dit incident legt fundamentele ontwerpfouten bloot. De koppeling van de eenmalige compensatie aan de dekkingsgraad op één specifiek moment is extreem riskant. De buffers lijken te mager. De afhankelijkheid van marktrente en rendementen is te groot gemaakt in een systeem dat juist zekerheid zou moeten bieden. Het zijn de prutsers in Den Haag die dit hebben veroorzaakt!
Wie Betaalt de Rekening?
En wie dreigt de rekening te betalen voor dit Haagse gefaal? Niet de politici, niet de 'experts'. Nee, de gewone deelnemer die mogelijk zijn beloofde compensatie misloopt. Of de werkgevers, die volgens Van Houdt mogelijk moeten bijspringen via nieuwe onderhandelingen met vakbonden – alsof die het al niet moeilijk genoeg hebben. Uiteindelijk is het de burger die de dupe is van onverantwoord beleid en Haagse laksheid.
Steun DDS! De Dagelijkse Standaard vecht tegen de stroom in en brengt u het nieuws en de opinie die de mainstream media vaak voor u verzwijgen. Maar dit belangrijke werk kost geld en wij zijn volledig afhankelijk van de steun van onze lezers. Wilt u dat wij doorgaan? Help ons dan met een donatie via BackMe! Elke bijdrage, groot of klein, helpt ons om uw stem te blijven vertegenwoordigen en de strijd voor een écht rechts geluid voort te zetten. Doneer nu via: https://dds.backme.org/
Een Tikkende Tijdbom die Afgaat
De huidige onrust op de beurs legt genadeloos de zwaktes bloot van het nieuwe pensioenstelsel en de overgangsregeling. De beloofde compensatie staat op de tocht omdat politici hebben gekozen voor een systeem gebaseerd op hoop en optimisme, in plaats van op realisme en zekerheid. Dit is geen 'ongelukkig moment'; dit is het afgaan van een tikkende tijdbom die door onverantwoord beleid onder ons pensioenstelsel is gelegd. Het is een schande die vraagt om politieke verantwoording.
