Nederlandse zorgmijders: Een nationale schande dat schreeuwt om actie

Walter van der Kruk, een 33-jarige Nederlander, belichaamt deze crisis volgens de Telegraaf. Dagelijks vereist zijn medische toestand spierverslappers, die niet worden vergoed en die hij dus uit eigen zak moet betalen. Zijn verhaal is een krachtig voorbeeld van hoe het systeem de meest kwetsbaren faalt. Hij gebruikt zijn medicijnen nu alleen "als het echt niet anders kan", waardoor een doosje van drie weken bijna vier maanden moet meegaan. Hoe is het mogelijk dat in een land als Nederland burgers moeten gokken met hun gezondheid?

De Patiëntenfederatie Nederland trekt ook aan de bel. Hun onderzoek uit 2023 wijst uit dat zelfs een op de vijf Nederlanders doktersbezoeken uitstelt vanwege kosten zoals het eigen risico. Dit percentage is ongetwijfeld hoger onder mensen die vaker zorg nodig hebben. Deze mensen, die al door hun ziekte financieel en fysiek worden belast, worden nog verder in het nauw gedreven door de bijkomende kosten van levensonderhoud.

Deze realiteit is niet alleen een falen van ons zorgsysteem, maar ook van onze politieke leiders. De overheid, die keer op keer belooft de gezondheidszorg toegankelijk te houden, lijkt blind voor de ironie van de situatie: terwijl de zorgkosten stijgen, worden de armsten onder ons uit de zorg geprijsd.

Het verhaal van Van der Kruk, die door zijn ziekten volledig is afgekeurd en moet rondkomen van een Wajong-uitkering, is hartverscheurend. Hij kon zich zelfs geen bril veroorloven die zijn zicht aanzienlijk zou verbeteren. Pas recentelijk vond hij een opticien die bereid was om de bril op afbetaling te verkopen. Dit is de dagelijkse realiteit voor velen in Nederland, waar het verplichte eigen risico een onoverkomelijke hindernis vormt.

Dit is de harde waarheid: ons zorgsysteem is ziek. Het discrimineert op basis van inkomen en laat de meest kwetsbaren zonder noodzakelijke zorg. De roep om een drastische verlaging van het eigen risico, zoals bepleit door de Patiëntenfederatie, is meer dan gerechtvaardigd. Het is tijd voor actie. Het is tijd dat de overheid haar verantwoordelijkheid neemt en de gezondheidszorg weer toegankelijk maakt voor iedereen, ongeacht inkomen. Laat de stem van de zorgmijders niet langer ongehoord.