Column Frits Bosch: Jens Weidmann weg, we zijn verloren

Jens Weidmann stapt voortijdig op als president van de Bundesbank en daarmee verdwijnt hij ook uit de Raad van Bestuur van de ECB. Er wordt gesuggereerd dat zijn vertrek samenhangt met zijn mislopen van het ECB voorzitterschap. Ik geloof daar niets van. Weidmann is een havik in EU verband. Hij is tegen de absurde schulden opkoperij van de ECB. Er staat nu een ophoging op het programma buiten de toegestane limiet en dat is voor Weidman de bekende druppel die de emmer doet overlopen. Weidmann had inderdaad president van de ECB moeten zijn. Nu zijn wij verloren.

“Ach, wat jammer dat Weidmann vertrekt, ik kon zo goed met hem praten”, zegt Christine Lagarde. Geloof haar niet. Ze gaat juichende door de gangen, “hij is weg, deze plaaggeest”. Wie ook juichend door de gangen gaat is Klaas Knot “goddank we zijn van hem verlost”. Ook hij doet voorkomen dat hij Weidmann’s vertrek betreurt, “respecteert”. Bullshit. Knot wil naar een Europese politieke unie. In juli 2012 zei hij daarover dit.

“Er is nog maar één weg uit de crisis: eerst een begrotingsunie en een bankenunie, en dan een politieke unie van de eurolanden. Zonder zo'n unie kan de euro niet voortbestaan. DNB heeft geen plan B. We hebben doordacht wat er kan gebeuren binnen verschillende desintegratieprocessen van Europa en de eurozone, maar een plan is iets dat je denkt te kunnen uitvoeren. Daarvan is hier geen sprake.” Knot realiseert zich dat dit het einde van de natiestaat betekent, maar hij verklaart “soevereiniteit een vreselijk woord” te vinden. Wat een hypocriet!

Dit standpunt heeft hij nooit verlaten en op basis daarvan heeft Mark Rutte hem naar voren geschoven ten koste van de havik prof Lex Hoogduin. Ook Mark Rutte wenst een politieke unie. Hij wenst soevereiniteitsoverdracht aan Brussel. Dat dienen we goed te begrijpen. Hij heeft het nooit weersproken.

Weidmann weg, we zijn verloren. Hij stond geregeld lijnrecht tegenover Zuid Europese landen. Ook zij danken de hemel dat hij verdwijnt. In het presidium van de ECB is er niemand meer die enig weerwoord biedt om de absurde schulden opkoperij volledig uit de hand te laten lopen. Het presidium bestaat uit zes directieleden plus de gouverneurs. Zij allen zijn ja knikkers Klaas Knot incluis. Hun opzet is de hele route op weg naar een politieke unie geleidelijk en geruisloos te doorlopen, maar zo snel mogelijk voorbij een point of no return. Nederland als melkkoe voor de corrupte maffiose Mediterrane landen met een gat in hun hand, de bodemloze put.

Het is een schrikbeeld dat het budgettair beleid door Brusselse technocraten en bureaucraten bepaald wordt. Professionele waarnemers raken nu al de weg kwijt in een Brussels doolhof van processen, methodes, principes, regelzucht, ambtenaren en lobbyisten. Sovjet Unie revisited.

Dáááááááág soevereiniteit. We gaan aan de hand van slapjanus Knot voortaan ja en amen zeggen tegen dat afschuwelijke tweetal in Brussel en Frankfurt. Vindt u dat fijn? Ik niet.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.