We hebben er de afgelopen tijd regelmatig over geschreven: de bizarre groene campagne die ertoe leidde dat eerst een fabriek aan de Vlaams-Nederlandse grens en uiteindelijk het hele bouwproject voor het opnieuw inrichten van de ring Antwerpen platlegde. Maar wie zit er eigenlijk achter die kapitaal vernietigende en in het geval van de ring ook de volksgezondheid schadende campagne? We stellen u voor aan Thomas Goorden, uberhippie, egomaniak en meervoudig mislukt lokaal politicus.
Goorden was in Vlaanderen tot voor kort vooral bekend als drijvende kracht achter een paar verkiezingscampagnes die elk ongeveer 0% van de stemmen haalden. De eerste keer was tien jaar geleden, toen hij aanschoof bij de Piratenpartij. Vier jaar later probeerde hij het nog eens, ditmaal met een initiatief genaamd de Burgerlijst, een vage club zonder inhoudelijke agenda die weigerde zichzelf een partij te noemen en dus door de kiezers ook volstrekt niet serieus werd genomen.
“Het is onlogisch om voor de verkiezingen al een partijprogramma vast te leggen. Wij willen luisteren naar de mensen, zien en voelen wat er leeft,” verklaarde Goorden destijds het gebrek aan standpunten. Als dat zweverig klinkt, is dat geen toeval. Goorden is namelijk een uberhippie, die onlangs in een vraaggesprek wauwelde over leven als “bewegen tussen het onmetelijke niets en het onmetelijke niets”, en het “bevrijden van mijn innerlijke kind” via “een intense ayahuasca ervaring.” (Ayahuasca is een Mexicaanse hallucinerende drug waar je gigantisch van moet braken; hij zal dus behalve zijn innerlijke kind ook het frietje kapsalon van de avond ervoor hebben bevrijd)
Wat Goorden bovenal is, is een egotripper. In hetzelfde vraaggesprek waarin hij vertelt over zijn innerlijke kind, praat hij ook over zijn wraakzuchtige neigingen: “Als ik me slecht en onveilig voel, kan ik extreem argumentatief worden. Ik ga dan zwaar in discussie, niet om gelijk te krijgen maar om de ander in schaamte te laten afdruipen.” Kortom, val meneer niet lastig met onwelgevallige feiten want dan gaat hij meteen door het lint. Dat geldt niet alleen voor personen maar ook voor bedrijven, al noemt hij het in dat laatste geval liever “socialisatie” dan platte wraakzucht.
Voor deze zweverige egotripperij is inmiddels dus half Vlaanderen platgelegd, en een essentieel infrastructuurproject dat kan helpen de luchtvervuiling in Antwerpen aan te pakken misschien voor onbepaalde tijd uitgesteld. Niet op basis van de feiten, maar op basis van de wraakzucht van een enkeling. Het is echt knettergek.