Angst voor extreemrechts groter dan voor islam bij Franstalige leerkrachten in België? Triest, maar de realiteit

Het is bijna om moedeloos van te worden. De angst voor extreemrechts lijkt groter te zijn dan de angst voor de islamisering die in Belgische scholen al decennialang gaande is. Franstalige leerkrachten komen eindelijk in verweer tegen het jihadisme in de klas, maar benadrukken meteen dat "we het probleem niet mogen overlaten aan extreemrechts". Wat triest om te constateren dat zelfs wanneer de alarmbellen rinkelen, de grootste zorg nog altijd is om niet met het 'verkeerde kamp' geassocieerd te worden.

Sam van Rooy schrijft op X: ''In hun nieuwe boek "Allah heeft niets te zoeken in mijn klas" kaarten twee journalisten de problematiek van islamisering in het onderwijs aan. Dit zou een doorbraak kunnen zijn in het debat, maar nee, eerst moeten ze nadrukkelijk stellen dat ze "niets tegen de islam hebben". Ze maken zelfs het dwaze onderscheid tussen de islam en het 'extremistische islamisme dat uit het buitenland komt'. Onzin, natuurlijk. Zoals arabiste Anne-Marie Delcambre het al stelt: "Islamisme is een westers verzinsel om de onaangename waarheid over de islam niet onder ogen te hoeven zien." En zoals Hamid Zanaz het noemt: "Politieke islam is een flagrant pleonasme, want de islam is in de eerste plaats politiek."

Lees ook

Walgelijk NRC: Wilders wil ‘etnisch herkenbaar’ Nederland? En wederom de Nazi-vergelijking

Stalinistische GroenLinkser woest op Europees Parlement: 'Extreemrechts AfD moet uitgesloten worden!'

''Het jihadisme van de geest dat in onze scholen gaande is, wordt eindelijk genoemd. Maar de voorstellen die de auteurs doen, blijven zwak en oppervlakkig. Durf het te benoemen, zeggen ze, maar dat durven ze zelf niet echt, want volgens hen is de islam niet het probleem. En ja, ze pleiten voor wettelijke initiatieven om leraren te beschermen en scholen neutraal terrein te maken – zoals een hoofddoekenverbod. Maar de olifant in de kamer blijft onbenoemd: de islamitische leer zelf, en de massale migratiestromen vanuit islamitische landen. Zolang die niet worden aangepakt, blijft de islamisering van ons onderwijs voortduren,'' schrijft van Rooy.

De getuigenissen die in het boek worden beschreven, zijn schrijnend. Leraren die bang zijn voor hun eigen leerlingen. Leraren die anoniem blijven omdat ze vrezen voor hun veiligheid. Moslimleraren die worden bedreigd omdat ze 'verraders' zouden zijn. En het begint allemaal al in de basisschool, waar halal-brooddozen gescheiden moeten worden van de rest, omdat sommige kinderen niet in de buurt van een boterham met ham willen komen. Dit is het niveau waarop we ons bevinden, en het is te triest voor woorden.

Een beter moment dan dit om lid te worden van Ongehoord Nederland is er natuurlijk niet. Alleen bij ON! krijgt Raisa de ruimte om haar denkbeelden te delen. En ja, ON! staat gepassioneerd achter haar. Omdat ON! Raisa steunt, moeten wij ON! steunen. Word vandaag nog lid van ON! en steek zowel die omroep áls Raisa daarmee een hart onder de riem!"

Het ironische is dat de angst voor extreemrechts blijkbaar groter is dan de angst voor het islamisme. Alsof extreemrechts verantwoordelijk is voor het feit dat leraren in angst leven, of dat leerlingen steeds meer radicale denkbeelden aanhangen. Nee, het is de islam die de klaslokalen infiltreert, het is de islam die de vrijheid van meningsuiting en het recht op onderwijs onder druk zet. En toch lijkt het grootste schrikbeeld voor deze journalisten en leerkrachten te zijn dat ze in hetzelfde kamp worden geplaatst als 'extreemrechts' schrijft Belgisch parlementslid Sam van Rooy (Vlaams Belang).